maandag 22 februari 2016

3 tot 21 Februari - De laatste weken van zelfreflectie en project management

Eindelijk weer een nieuwe blogpost. Dat voelt goed!
De laatste paar weken heb ik veel nagedacht over een aantal zaken die in die tijd speelden, waar ik nu meer duidelijkheid over heb. Ik ben er nogsteeds mee bezig, maar het kost nu niet meer zo veel tijd als toen. 
De dingen waar ik me mee bezig heb gehouden voornamelijk: 
- Het verloop van mijn stage en de voortgang hiervan.
- Mijn persoonlijke project en de voortgang hiervan. 
- Andere aspecten van mijn persoonlijke ontwikkeling waar ik ideeen over had. 

Het voornaamste waren een aantal gedachtes die ik had rondom mijn stage. Ik heb erg weinig vooruitgang geboekt sinds ik ben begonnen en nog geen experimenten gedaan. Veel is daarin niet veranderd, en ik heb dat met Ite besproken. Op dit moment is er niet veel dat ik kan doen, aangezien het allemaal afhangt van wanneer de muizen gereed zijn en andere plannen die we hadden bedacht lopen ook niet helemaal soepel. Er zijn elke keer dingen die voor vertraging zorgen en er is niets dat ik kan doen om dat te versnellen. Daar leg ik me bij neer en maak ik me niet druk over. Ondertussen houd ik mezelf bezig met celkweek en celkweek gerelateerde dingen. 

Verder merkte ik weinig vooruitgang in mijn persoonlijke project. Ik merkte dat ik hier graag aan wilde werken, maar moeite had om eraan te beginnen te werken. Daar heb ik veel aan gewerkt de laatste weken. Hoewel ik duidelijk voor ogen had wat mijn doel hiermee is, was het lastig voor mij om eraan te werken. Ik heb nu duidelijk de benodigde stappen opgeschreven en volg die nu een voor een na. Ik ben er nu zeker van dat ik eind deze maand een goed product klaar heb :D. 

Deze methode van project management is iets dat ik samengesteld heb aan de hand van een aantal bronnen over dit onderwerp. Ik kan de exacte bronnen niet noemen, maar een aantal principes zijn: 
- Een duidelijk plan bedenken en het doel duidelijk voor ogen hebben. 
- Het project onderverdelen in op een volgende stappen/onderdelen.
- De onderdelen en taken een voor een afronden. 
- Bij het plannen van de onderdelen, de focus leggen op actiestappen, met een duidelijk doel. 
- Als er een gedachte of taak in me opkomt, deze direct noteren, zodat ik hem kan vergeten en later reviewen wat er nog te doen is. 
- Uit mijn takenlijst die taak kiezen en afronden die het meest belangrijk is.
Deze principes ben ik nu ook voor mijn stage aan het toepassen en het helpt een hoop stress/onduidelijkheid te voorkomen. Een belangrijk aspect wel ik dat ik de taken ook daadwerkelijk goed moet afronden, ook al heb ik er geen zin in. Dat is nog wat lastig soms. 
Ook merk ik dat voornamelijk op het lab het weinig zin heeft om een strakke planning te maken. Er komt eigenlijk altijd wel iets tussen, of een activiteit duurt langer dan verwacht. In plaats daarvan noteer ik nu eerder hoeveel tijd ik heb besteed na afloop van de dag, zodat ik kan inschatten hoe lang ik met dingen bezig ben. Dit houd me ook flexibel. 
Een gedachte die hier in meespeelt komt van David Allen: Je kiest niet voor de dingen die je doet, maar voor de dingen die je niet doet. Immers, de keuze van 1 activiteit sluit alle andere activiteiten uit. 
Dit gaat er natuurlijk vanuit dat je 1 ding per keer doet en niet probeert te multitasken als dat niet nodig is. 

Ik denk dat wat me vooral dwars zat 2 weken geleden het idee was dat ik geen controle had over wat er gebeurde met mijn stage, dat de voortgang hiervan afhankelijk was van andere mensen. Na mijn gesprek met Ite heb ik meer ideeen over welke stappen ik zelf kan ondernemen om voortgang te bewerkstelligen. Dat geeft mij ook alle verantwoordelijkheid, maar nu heb ik meer zelf in handen en meer rust met het gebruik van deze principes. Dit creeert voor mij rust, ook al groeit mijn to do lijst ;p. 

Verder heb ik, sinds het volgen van de Life Purpose course van Actualized.org, nooit echt de tijd genomen om een aantal belangrijke vragen te overwegen en daar echt goed over na te denken. Nu heb ik een lijst gemaakt waaraan ik deze vragen toevoeg en zodra ik hiervoor de kans krijg, doorloop ik deze lijst en beantwoord ik voor mezelf de meest relevante vraag. Dit zijn niet de eenvoudige vragen, maar de vragen waar ik een aantal paginas aan gedachtes over kan opschrijven. Voor mij heel persoonlijk, dus ik kan niet veel meer details geven. Ik heb 1 vraag beantwoord en afgehandeld deze week en voel me hier goed bij. Ook dit creeert veel rust. 

Dat waren de dingen die ik de laatste weken heb overwogen en waar ik veel energie in heb gestoken. Nu ik dat een beetje heb opgezet, heb ik weer tijd om wat blogposts te schrijven. 

Wat er voor de rest de laatste weken is gebeurt:
- We (Abby en ik) hebben een nieuwe pleegkat om te verzorgen. Zijn naam is Tally en hij is een kat die ter adoptie staat aangemeld, maar een tijdelijk onderkomen heeft bij ons. Hij is echt super knuffelig en zachtaardig. De eerste week was hij een beetje een handvol, aangezien hij graag elke open deur induikt zodra die wordt geopend. Denk aan de badkamer, kastjes boven de grond, en de koelkast. Niet altijd even handig, maar met veel repetitie van het weigeren van toegang tot deze deuren, doet hij dit nu een stuk minder (hoewel de koelkast nogsteeds interessant is). Verder is hij erg kieskeurig met eten en zeker in het begin was dit een probleem. Hij at alleen kaas, en dronk kattenmelk, maar nu eet hij al wat beter normaal kattenvoer. Dat gaat dus de goede kant op :).

- Ik heb de superbowl gekeken bij met Evelyn en haar vriend. Superbowl is de finale van de American Football competitie. Dat was een hele belevenis. Mijn indruk hiervan: de sport is nog saaier dan voetbal! Er is 4 x 15 minuten speeltijd, maar elke keer dat de bal op de grond valt, wordt het spel stilgelegd tot de spelers weer op de juiste plek staan. Dan spelen ze voor 5 tot 20 seconden tot er weer iemand getackeled wordt etc. In de tussentijd worden er constant reclames gespeeld, terwijl de spelers hergroeperen. De regels zijn me nog niet helemaal duidelijk, maar ik had geen geduld om echt op te letten, en heb na 5 minuten speeltijd (30 minuten in realtime) vooral met Evelyn gepraat. 
Het meest vermakelijke is de halftime show, waarin deze keer Bruna Mars en Beyonce met bijbehorende dansers (en Coldplay) een act opvoerden. 
Verder zijn de spelers allemaal supergroot en breed en is dit inversely correlated met hun intelligentie. 
Dat is wat ik nu van American Football heb geleerd en alles dat ik ervan wil weten ;p.

- Ik heb 2 nieuwe recepten erbij!
1) Granola bars: repen van kokosnootrasp, havermout, gemengde noten en chia zaden, bij elkaargehouden door verhitte honing en pure chocolade. Superlekker! Ik maak ze zelf en dit vervangt ook gelijk de granola bars die ik in de winkel koop, waarvan ik 3/4 van de ingredienten niet vertrouw. Ik ben nogsteeds bezig om de verhoudingen en exacte droge ingredienten aan te passen om het nog lekkerder te maken. 
2) Sausage cheese balls: letterlijk balletjes van kaas en worstenvlees (en wat zelfrijzend bakmeel). Voor mijn eiwitrijke snack. Een van de weinige dingen die Tally acceptabel vond in de eerste week van zijn verblijf bij ons ;p.
Verder is mijn recept voor appelcake nu helemaal geperfectioneerd en heb ik daar geen problemen meer mee. 

Tot slot nog wat over de Young Meditators van afgelopen vrijdag. Deze keer ging het over schaamte (shame), naar aanleiding van de 2e TED-talk van Brene Brown (zoek het op!). Haar omschrijving van shame was: het idee dat je niet goed genoeg bent. Eenvoudig te verwarren met berouw (regret): het idee dat jouw daden niet goed zijn. Shame komt voort uit een aantal waarden of ideeen waarvan iemand denkt dat ze aan moeten voldoen om geaccepteerd/erkent te worden als een goed persoon. Dat verschilt per cultuur en tussen mannen en vrouwen. Door schaamte om niet aan bepaalde idealen te voldoen, worden de meeste mensen ervan weerhouden om zichzelf compleet te uiten en compleet zichzelf te zijn. Wat in mij opkwam tijdens de bespreking van dit onderwerp was het idee dat deze waardes voor de meeste mensen niet zelf zijn bepaald, maar door hun opvoeding/cultuur/omgeving en dus niet zelfgekozen. Voor mijzelf merk ik, nu dat ik mijn eigen waardes heb verwoord, dat ik me niet zo schaam als ik niet aan andermans standaarden voldoe, die ik niet deel. Daaraan kan ik ook snel zien of en hoe ik overweg zou kunnen met zo'n persoon in een relatie. Heel interessant voor mij om over na te denken en ook zeker iets dat ik op mijn lijstje heb gezet ;). 

Dat is het zo'n beetje voor de laatste 3 weken. Ik wil wel zeggen dat ik weet dat er veel lezers zijn waarbij ik een verwachting van regelmatige blogposts heb opgezet en dat was ook mijn bedoeling. Ik hoop dat jullie je geen zorgen hebben gemaakt om mij, aangezien het niet beter met mij kan gaan. Ik begrijp dat mijn posts soms negatief kunnen lijken, aangezien ik veel van mijn problemen verwoord die ik tegenkom. Maar ik zie deze problemen niet als negatief, noch zie ik mijn wisselingen in energie (die ik nu niet meer heb) als negatief. Een idee vanuit o.a. de Young Meditators groep is dat emoties en andere gevoelens niet goed of slecht zijn, ook al geven wij als persoon dat label eraan. Het is zoiets al zeggen dat het gevoel van pijn in ons lichaam iets 'slechts' is. Het is niet aangenaam om pijn te voelen en dat is het hele punt van pijn; het dient als een waarschuwing dat er iets niet goed zit of dat we iets gaan beschadigen als we zo door gaan. Zonder pijn realiseren we niet dat we ons lichaam beschadigen. Op dezelfde manier zie ik mijn gevoelens en gedachtes. Ze zijn niet aangenaam in het moment, maar ze zetten me aan het denken en waarschuwen me voor beschadiging. Soms kunnen we pijn negeren, zoals spierpijn. Op andere momenten is het goed om het wel te overwegen, bijvoorbeeld als je op het punt staat een spier te verrekken. Ik ben bezig dat te leren en dat zijn de ervaringen die ik met jullie deel. 
Het pad dat ik voor mezelf heb gekozen is helemaal nieuw voor me en er is niemand anders die hetzelfde pad doorloopt, hoewel ze misschien een vergelijkbaar pad hebben gekozen. Dit pad zit vol met obstakels die de meeste mensen ervan weerhouden om verder te gaan. Voor mij is het nodig om als persoon te groeien en te veranderen om deze obstakels te overkomen. Soms kan ik eromheen, door mijn pad aan te passen; soms moet ik er doorheen en moet ik eerst sterker worden in een bepaald opzicht. Maar het doel dat ik in zicht heb maakt dat alles de moeite waard. Het resultaat van de eerste stappen op dit pad zal ik volgende week laten zien ...
Bedankt voor jullie interesse. Ik weet dat mijn blog gelezen wordt en ik waardeer jullie medeleven en steun, ook al ben ik de laatste weken wat stil geweest. Ik hoop mijn regelmatige blogposts te hervatten. Maar maak je niet ongerust; het kan niet beter met mij gaan! 

woensdag 3 februari 2016

29 Januari tot 2 Februari - Een lager tempo

Dit was een chill weekend, als in, er is niet veel gebeurt.

Op het lab heb ik een aantal van mijn cellen ingevroren. Ik had genoeg cellen. Nu zijn 2 van de 4 vier lijnen die ik heb gekweekt 'veilig'. Als er iets met de cellen in kweek gebeurt, kan ik terugvallen op mijn cellen in de vriezer. Dat heb ik eigenlijk de hele dag gedaan.
Verder werd er 's avonds een lezing gegeven bij het Shambhala centrum ipv een Young Meditators meeting. Ik ben heengegaan. Het ging over lucid dreaming (het bewust ervan zijn dat je droomt terwijl je droomt) en hoe dat gebruikt kan worden om beter te worden in meditatie. Wel interessant, maar nogal geadvanceerd en erg vaag, aangezien het de 1e lezing was voorafgaand aan een weekendretreat over dit onderwerp. Dus erg algemeen en niet heel toepasbaar voor mij.

Zaterdag heb ik al mijn huishoudelijke dingen gedaan. Boodschappen, wassen, lunch/ontbijtdingen maken. Ik heb een nieuw recept voor granola bars geprobeerd. Dat ging goed, ondanks dat ik een paar foutjes maakte/dingen handiger had kunnen doen. Weet ik dat voor de volgende keer. 

Zondag regende het (dat wist ik van tevoren al). De hele dag thuis gebleven en Chris op bezoek gehad. We hebben lekker gepraat onder het genot van warme chocolademelk.

Maandag weer terug op het lab. Ite is druk bezig met het schrijven van een artikel en is meestal thuis. Dus alleen contact via de mail. Ik heb zelf toch niet veel te doen waarbij ik haar leiding nodig heb. De cellen doen het goed. De rest van de dag gelezen voor mijn review en deze blogpost geschreven.

Dinsdag opnieuw niet veel bijzonders gedaan. Meer gelezen voor mijn review en een seminar bijgewoond.

Eerlijk gezegd, nu dat ik deze blogpost zo schrijf, vertel ik liever niet over alle dingen die zijn gebeurt. Niet omdat het slecht was ofzo, maar eerder omdat ik zelf niet zo goed weet wat ik erover kan zeggen. Dit zijn niet echt de dingen waar ik graag over zou willen schrijven. Dus ik denk erover om minder van deze algemene blogposts te maken. In plaats van 2 keer per week iets nuttigs proberen te schrijven over wat er gebeurt is, focus ik liever op wat andere dingen. Waarschijnlijk gewoon alleen in het weekend, of als er weer iets interessants gebeurt. 
Liever schrijf ik 1 goede blogpost waar ik wat meer tijd voor neem en waar jullie ook meer aan hebben, dan een paar waar die ik schrijf omdat ik dat zo had beloofd, maar waar ik eigenlijk geen zin in heb. 

Mijn gedachtes zijn een beetje gedesorienteerd op dit moment. Dat gebeurt me wel vaker de laatste tijd. Dat is voor mij een indicatie dat ik niet op de juiste weg zit en dat ik iets anders moet gaan doen. Dus verwacht de komende weken niet al te veel blogposts zoals ik dat gebruikelijk doe.