Ik dacht dat het voor de begrijpelijkheid van de volgende blogposts handig zou zijn om mijn stageonderzoek in wat meer detail uit te leggen. Aangezien het nogal wat voorkennis vereist, ga ik dat in delen doen, zodat het (hopelijk) goed te volgen is.
Beginnend bij de achtergrond of de aanleiding van mijn onderzoek.
Mijn onderzoek is gericht op het behandelen van longkanker en specifiek vorm die Small Cell Lung Cancer (SCLC) wordt genoemd (kleincellig longkanker). Er zijn meerdere vormen van longkanker die met meer of minder regelmatigheid voorkomen. 15% van longkankerpatienten worden gediagnostiseerd met SCLC. Niet verwonderlijk is het grootste deel van de patienten roker of oud-roker. Dat is namelijk de grootste risicofactor voor dit type kanker (dat wil niet zeggen dat niet-rokers het nooit kunnen krijgen, maar de kans is vele malen lager).
De overleving van SCLC is erg slecht. Statistisch gezien is de overlevingskans van SCLC patienten na 5 jaar ongeveer 5%. 95% van de patienten overlijdt dus binnen 5 jaar na diagnose. Dit wordt vooral veroorzaakt doordat de kanker pas in een laat stadium wordt gevonden (vaak pas na de uitzaaiing van de kanker). Daardoor kan de kanker alleen nog maar met chemotherapie of bestraling bestreden worden. De standaard behandeling (cisplatin / etoposide (CE) een type chemotherapie) werkt in het begin erg goed en de kanker verdwijnt snel, maar komt in het grootste deel van de patienten weer terug en dan is de kanker niet meer gevoelig voor CE. Er zijn geen andere gevalideerde behandelingen voor SCLC, dat wil zeggen dat er geen behandelingen zijn die bewezen goed werken voor de behandeling van SCLC. Wel zijn er erg veel experimentele behandelingen in clinical trials (dus nog in onderzoek, niet bewezen werkzaam). Er is dus noodzaak voor verbeteringen van de huidige behandeling. (Dit onderdeel heet relevantie van het onderzoek (voor de mensen die de wetenschappelijke terminologie willen weten)).
Een ander aspect van SCLC dat bijzonder interessant is voor dit onderzoeksproject: sommige SCLC patienten (1% ongeveer) krijgt een auto-immuun reactie, veroorzaakt door aanwezigheid van de kanker, gericht tegen het zenuwstelsel en de hersenen. Auto-immuun betekent dat het afweersysteem (het immuunsysteem) het gezonde weefsels of cellen van het eigen lichaam aanvalt. Dus niet (alleen) de tumor. Een symptoom of ziekte die optreedt tegelijkertijd met de aanwezigheid van een tumor (of veroorzaakt door de tumor) wordt een paraneoplastic syndrome genoemd (vertaald een syndroom dat optreed rondom de aanwezigheid van een neoplasm (tumor)). Er zijn meerdere vormen van deze auto-immuun reactie, maar degene die voor dit onderzoek interessant is wordt Paraneoplastic EncephaloMyelitis / Sensory Neuropathy (PEM/SN) genoemd. Patienten hebben ontsteking in de hersenen (encephalomyelitis) en verliezen gevoel in hun ledematen (sensory neuropathy). Ik heb verder niet veel gelezen over de exacte symptomen, maar dat is wat ik uit de naam haal. PEM/SN patienten hebben vaak een kleinere SCLC tumor die goed te behandelen is, waarschijnlijk doordat het immuunsysteem ook de tumor onder controle houdt. Helaas is PEM/SN op zich ook dodelijk en vaak waar de patienten aan overlijden. De behandeling voor de tumor en PEM/SN zijn tegenstrijdig, dus het is een lastige balans voor de artsen. PEM/SN komt ook voor bij andere kankers (dus niet alleen maar bij SCLC patieten), maar in het grootste deel van de patienten met PEM/SN komt het voor samen met SCLC. Vaak wordt de SCLC pas ontdekt door de artsen nadat de PEM/SN is vastgesteld, omdat de kanker al in een vroeg stadium tot een immuunreactie kan leiden.
In het algemeen is een immuun reactie gericht tegen 1 doelwit, een klein stukje van een eiwit of een ziekteverwekker dat het immuun systeem herkent en zich op richt. De immuun reactie van PEM/SN is gericht tegen een eiwit dat wordt gemaakt door de tumor en door de zenuwcellen. De naam van dit eiwit is HuD of ELAVL4 (hetzelfde eiwit, maar heeft 2 namen). De theorie is dat SCLC dit eiwit heeft, doordat de gezonde longcel waaruit de tumor is ontstaan dezelfde embryonale oorsprong heeft als zenuwcellen. De gezonde longcel kan HuD niet maken, maar krijgt die mogelijkheid wel als SCLC cel. Tumorcellen zijn vreemd op die manier en kunnen allerlei eiwitten maken die normale cellen niet kunnen maken. Aangezien de immuun reactie gericht is op HuD, maakt het geen onderscheidt tussen SCLC cellen en zenuwcellen, die allebij HuD maken. De immuun reactie, aangezet door de SCLC, zal dus ook het zenuwstelsel van de patient aanvallen.
Niet bij elke SCLC is de immuunreactie zo extreem. In ongeveer 15% van de SCLC patienten zonder PEM/SN worden antilichamen tegen HuD gevonden in lage hoeveelheden. Deze patienten hebben dus een immuun respons tegen HuD, zonder dat ze zenuwschade ondervinden. Wat betreft de SCLC, hebben deze patienten een betere overlevingskans. Het kan dus voordeling zijn om een immuunrespons tegen HuD te hebben als SCLC patient, zolang deze niet overgaat op het zenuwsttelsel.
De onderzoeksgroep waar ik nu bij werk heeft mogelijk een oorzaak gevonden van waarom HuD als doelwit wordt gekozen door het immuunsysteem. Normaal gesproken is het lichaam beschermd tegen auto-immuniteit door een mechanisme genaamd tolerantie: immuun cellen die reageren tegen normale (lichaamseigen) eiwitten worden onderdrukt. Duidelijk is dit bij HuD niet meer het geval voor PEM/SN patienten. Om de natuurlijke tolerantie tegen HuD te breken, moet een hele sterke stimulus aanwezig zijn of moet het eiwit net iets anders eruit zien dan normaal, waardoor de tolerantie niet meer opgaat.
Bij HuD heeft mijn onderzoeksgroep eerder gevonden dat een klein deel van het eiwit beschadigd kan raken, en dat deze beschadiging ervoor zorgt dat de vorm van het eiwit anders wordt. Deze beschadiging wordt isoaspartylation genoemd. Ik zal isoaspHuD als afkorting gebruiken om aan te duiden dat ik het beschadigde eiwit bedoel. IsoaspHuD komt normaal gesproken voor in het lichaam, maar wordt snel gerepareerd door een eiwit tot normaal HuD. Dan is er weinig kans dat het immuunsysteem de isoaspHuD ooit te zien krijgt, aangezien het altijd in de cel zit. Bij SCLC cellen ontbreekt dit hersteleiwit of is veel minder aanwezig. Tumorcellen gaan ook regelmatig dood, waardoor de inhoud van de cel naar buiten komt. Door deze twee factoren (ontbreken van herstel en het openbreken van de cel na de dood) kan het immuunsysteem in aanraking komen met isoaspHuD. Deze beschadigde versie van HuD wordt dan als lichaamsvreemd en gevaarlijk herkent en het immuunsysteem kan isoaspHuD als target gaan gebruiken.
Dit theoretische principe is waar mijn huidige onderzoek is gebaseerd: is het mogelijk om door vaccinatie met isoaspHuD het immuunsysteem op HuD van de SCLC cellen te richten, maar niet op de zenuwcellen, waar alleen de normale vorm van HuD voorkomt.
Als dit daadwerkelijk zo werkt als we denken, dan zou een vaccinatie aan SCLC patienten gegeven kunnen worden na hun chemotherapie. De immuunreactie die dan wordt aangezet kan de resterende tumorcellen opruimen en hopelijk ook weglaten. Het immuunsysteem is enorm krachtig als het eenmaal een goede target heeft en is in staat om de kanker volledig op te ruimen, wat al is gezien in kankerpatienten die immuuntherapie hebben ontvangen (in zeldzame gevallen, dus niet al te optimistisch worden, maar alle beetjes helpen).
Dat is het een beetje voor nu. Eerst maar eens kijken of dit duidelijk genoeg is. Het vervolg zal gaan over de experimenten. Laat het weten als jullie vragen en / of opmerkingen hebben. Het is mijn genoegen om dit soort onderwerpen te bespreken !
woensdag 30 december 2015
maandag 28 december 2015
Kerst! - 25 tot 27 December
Deze blogpost staat (natuurlijk) in het teken van Kerst.
Ik had het genoegen om door Ite uitgenodigd te worden voor 1e en 2e kerstdag.
1e kerstdag in de ochtend was er een kerstontbijt (voor mij een brunch, aangezien ik rond 7:30 al had ontbeten) rond 11 uur, waarbij Robin (Ite's oudste dochter) French Toast had gemaakt. Erg lekker. Na het ontbijt werden de cadeautjes onder de kerstboom uitgepakt. Santa had ook een heel aantal cadeautjes voor mij achtergelaten, dus het voelde echt als kerst!
Ite gaf me vooral praktische en lekkere cadeautjes: 2 1L waterflessen (zodat ik lekker water thuis kan drinken in plaats van water met chloorsmaak), een melkopschuimer (voor al mijn cappucino needs), de 3 kledingstukken die ik bij de Salvation Army had uitgezocht, goede kwaliteit olijfolie en balsamic vinegar, en 2 doosjes lekkere chocolaatjes.
Na/tijdens het uitpakken miste ik thuis heel erg en heb ik gelijk naar Nederland gebeld via Skype, waar het standaard Bouwer kerstbuffet volop aan de gang was. Daarna ook een half uurtje met Skyped, helemaal vanuit Nieuw Zeeland, waar het al 2e kerstdag was tegen die tijd. Het was heel leuk om iedereen weer te zien!
Na het uitpakken ook nog een foto gemaakt met Ite en mijn nieuwe vest. (en met mijn maatje Flynn)
Na het eten en het uitpakken van de cadeautjes heb ik het toetje voorbereidt: Creme brulee. Erg makkelijk te maken met slechts 4 ingredienten. Alleen had ik deze keer geen brander om karamel te maken. In plaats daarvan heb ik zachte meringue gemaakt en in de magnetron gegaard in plaats van te pocheren. Dus mam, ik kan nu makkelijk weer een keer sneeuweieren maken thuis :D. Na de voorbereidingen van de toetjes even thuis gechilled en mijn standaard meditatie gedaan, terwijl Robin, Ite en Dan de honden gingen uitlaten.
's Avonds was er een kerstdiner met zalm, salade, mashed potatoes, sweet potatoes, en kale. Na afloop mijn geimproviseerde creme brulee.
Ook als was het niet de standaard uitvoering, was het alsnog superlekker!
Na het avondeten hebben we heel wat spelletjes gespeeld. Amber en Robin hadden een aantal nieuwe bord/gezelschapsspellen gekregen: Concept, Love letter, Jenga en Spot It. Allemaal even gespeeld met zijn vieren (Robin was moe van haar jetlag, ze was vorige week uit Nederland overgevlogen).
Het was een hele gezellige avond en ik heb Ite danook hartelijk bedankt elke keer dat ik de gelegenheid zag.
2e kerstdag was iets rustiger. Dit keer geen kerstontbijt, dus ik heb lekker thuis mijn eigen ding gedaan. Lekker gechilled en veel gelezen. Een fijne lange call met Kitty gehouden.
Rond 6 uur was het kerstdiner, althans ik werd rond die tijd verwacht. Het kerstdiner moest nog voorbereid worden. Deze keer heb ik een simpele salade gemaakt en hadden we boontjes, gebraden kip, sweet potatoes, mashed potatoes en gebakken sperziebonen. Opnieuw erg lekker.
Na afloop had we nog een fijne discussie over racisme in Amerika, dat volgens Ite en Robin en Dan nog steeds een groot probleem is.
Aan het einde van de avond nog een ronde Love Letter gespeeld en daarna naar huis gegaan.
Een rustige dag dus.
Vandaag was voor mij opnieuw weer een wasdag. Ite, Dan en de dochters gingen wandelen precies dat ik kwam om de was te doen, dus ik heb ze verder niet gesproken. Ook weer boodschappen gedaan vandaag en weer lekker gechilled.
Ik had het genoegen om door Ite uitgenodigd te worden voor 1e en 2e kerstdag.
1e kerstdag in de ochtend was er een kerstontbijt (voor mij een brunch, aangezien ik rond 7:30 al had ontbeten) rond 11 uur, waarbij Robin (Ite's oudste dochter) French Toast had gemaakt. Erg lekker. Na het ontbijt werden de cadeautjes onder de kerstboom uitgepakt. Santa had ook een heel aantal cadeautjes voor mij achtergelaten, dus het voelde echt als kerst!
 |
| Al mijn cadeautjes! |
Na/tijdens het uitpakken miste ik thuis heel erg en heb ik gelijk naar Nederland gebeld via Skype, waar het standaard Bouwer kerstbuffet volop aan de gang was. Daarna ook een half uurtje met Skyped, helemaal vanuit Nieuw Zeeland, waar het al 2e kerstdag was tegen die tijd. Het was heel leuk om iedereen weer te zien!
Na het uitpakken ook nog een foto gemaakt met Ite en mijn nieuwe vest. (en met mijn maatje Flynn)
's Avonds was er een kerstdiner met zalm, salade, mashed potatoes, sweet potatoes, en kale. Na afloop mijn geimproviseerde creme brulee.
 |
| Mijn creme brulee, zonder karamel maar met een sneeuwei |
Na het avondeten hebben we heel wat spelletjes gespeeld. Amber en Robin hadden een aantal nieuwe bord/gezelschapsspellen gekregen: Concept, Love letter, Jenga en Spot It. Allemaal even gespeeld met zijn vieren (Robin was moe van haar jetlag, ze was vorige week uit Nederland overgevlogen).
Het was een hele gezellige avond en ik heb Ite danook hartelijk bedankt elke keer dat ik de gelegenheid zag.
2e kerstdag was iets rustiger. Dit keer geen kerstontbijt, dus ik heb lekker thuis mijn eigen ding gedaan. Lekker gechilled en veel gelezen. Een fijne lange call met Kitty gehouden.
Rond 6 uur was het kerstdiner, althans ik werd rond die tijd verwacht. Het kerstdiner moest nog voorbereid worden. Deze keer heb ik een simpele salade gemaakt en hadden we boontjes, gebraden kip, sweet potatoes, mashed potatoes en gebakken sperziebonen. Opnieuw erg lekker.
Na afloop had we nog een fijne discussie over racisme in Amerika, dat volgens Ite en Robin en Dan nog steeds een groot probleem is.
Aan het einde van de avond nog een ronde Love Letter gespeeld en daarna naar huis gegaan.
Een rustige dag dus.
Vandaag was voor mij opnieuw weer een wasdag. Ite, Dan en de dochters gingen wandelen precies dat ik kwam om de was te doen, dus ik heb ze verder niet gesproken. Ook weer boodschappen gedaan vandaag en weer lekker gechilled.
vrijdag 25 december 2015
Fijne Kerstwensen ! - 21 tot 24 December
Deze week staat in het teken van Kerst (natuurlijk). Hoewel het op het lab wat anders geregeld lijkt: mensen nemen Kerst vrij, maar er is niet (echt) een kerst vakantie. Dat wil zeggen, sommige mensen kiezen ervoor om tijdends de kerstvakantie door te werken. Voornamelijk PhD en masterstudenten (zoals ikzelf :p) en postdocs (mensen die hun PhD hebben gehaald en daarna in het onderzoek blijven werken als onderzoeker).
Christmas break is officieel van 25 December tot 4 Januari (een paar weken dus), maar de meeste diensten zijn deze week al vanaf maandag met Christmas break gegaan.
Maandag op het lab hebben Prerna (de masterstudente uit India waarmee ik samenwerk tijdens mijn stage) en ik de muizen gegenotyped. Korte genetica les:
- Een individu (mens, muis, elk organisme basically) heeft 2 kopien van elk gen (een van elke ouder).
- Homozygoot: een individu heeft 2 dezelfde kopieen van een gen (vaak door het kruizen van broers/zussen)
- Heterozygoot: een individu heeft 2 verschillende kopieen van een gen.
- Voor mijn onderzoek gebruiken we muizen die homozygoot zijn voor 2 aangepaste genen. Helaas is er ergens iets fout gegaan bij het fokken en nu hebben we geen dubbel homozygote muizen. De meeste muizen zijn homozygoot voor 1 gen, maar heterozygoot voor de andere. Hierdoor moeten we meer muizen fokken om de dubbel homozygote muizen terug te krijgen. Dat kost wat tijd.
Om te bepalen wat het genotype is (welke genen de muizen hebben), nemen we wat materiaal van de muizen en kijken we naar de beide genen in het DNA. Daar hebben Prerna en ik onder Mihaela's begeleiding ons mee bezig gehouden.
(Binnenkort zal ik mijn stage project in meer detail uitleggen. Dat zal mijn volgende, veel te lange speciale post zijn :P)
Dinsdag verder gegaan met de muizen genotyperen, maar ik ben ook bezig geweest om te beginnen met celkweek. Ik ga hier later wat meer over uitleggen, zoals gezegd, maar voor nu was ik vooral bezig om door de aantekeningen van de vorige onderzoekers van dit project heen gegaan om de instructies voor de celkweek te vinden. In mijn eerste masterstage heb ik veel celkweek gegaan, maar dan met ander soort cellen, dus de technieken zijn hetzelfde grotendeels, maar de materialen die nodig zijn (de voedingsstoffen die de cellen nodig hebben, hoe snel ze groeien etc) verschillen. Dinsdag en Woensdag (en ook Donderdag ochtend) heb ik mijzelf beziggehouden om al dit op te zoeken. Na de Kerst ben ik van plan te beginnen met de celkweek. De cellen zitten nu nog in de vriezer, dus ik kan beginnen wanneer het voor mij uitkomt.
Donderdagavond heb ik doorgebracht bij Ite en haar dochters (Robin en Amber, iets ouder en jonger dan ik ben). Ik heb de kerstboom versierd, terwijl Ite en Dan (haar vriend) het eten voorbereidden. Morgen ga ik weer heen om Kerst te vieren. Daar meer over in mijn weekend post (als ik het heb meegemaakt).
Een vrij korte post deze week, maar er komt nog meer aan voor dit weekend na Kerst.
Voor alle lezers, een hele fijne Kerst allemaal en geniet van al dat lekkere eten en de gezelligheid! Zodra ik kerstkaarten ontvang, zal ik een berichtje sturen. Tot nu toe heb ik er 1 ontvangen. Ik verwacht er meer, maar het lijkt dat de internationale post er lang over doet :p.
Christmas break is officieel van 25 December tot 4 Januari (een paar weken dus), maar de meeste diensten zijn deze week al vanaf maandag met Christmas break gegaan.
Maandag op het lab hebben Prerna (de masterstudente uit India waarmee ik samenwerk tijdens mijn stage) en ik de muizen gegenotyped. Korte genetica les:
- Een individu (mens, muis, elk organisme basically) heeft 2 kopien van elk gen (een van elke ouder).
- Homozygoot: een individu heeft 2 dezelfde kopieen van een gen (vaak door het kruizen van broers/zussen)
- Heterozygoot: een individu heeft 2 verschillende kopieen van een gen.
- Voor mijn onderzoek gebruiken we muizen die homozygoot zijn voor 2 aangepaste genen. Helaas is er ergens iets fout gegaan bij het fokken en nu hebben we geen dubbel homozygote muizen. De meeste muizen zijn homozygoot voor 1 gen, maar heterozygoot voor de andere. Hierdoor moeten we meer muizen fokken om de dubbel homozygote muizen terug te krijgen. Dat kost wat tijd.
Om te bepalen wat het genotype is (welke genen de muizen hebben), nemen we wat materiaal van de muizen en kijken we naar de beide genen in het DNA. Daar hebben Prerna en ik onder Mihaela's begeleiding ons mee bezig gehouden.
(Binnenkort zal ik mijn stage project in meer detail uitleggen. Dat zal mijn volgende, veel te lange speciale post zijn :P)
Dinsdag verder gegaan met de muizen genotyperen, maar ik ben ook bezig geweest om te beginnen met celkweek. Ik ga hier later wat meer over uitleggen, zoals gezegd, maar voor nu was ik vooral bezig om door de aantekeningen van de vorige onderzoekers van dit project heen gegaan om de instructies voor de celkweek te vinden. In mijn eerste masterstage heb ik veel celkweek gegaan, maar dan met ander soort cellen, dus de technieken zijn hetzelfde grotendeels, maar de materialen die nodig zijn (de voedingsstoffen die de cellen nodig hebben, hoe snel ze groeien etc) verschillen. Dinsdag en Woensdag (en ook Donderdag ochtend) heb ik mijzelf beziggehouden om al dit op te zoeken. Na de Kerst ben ik van plan te beginnen met de celkweek. De cellen zitten nu nog in de vriezer, dus ik kan beginnen wanneer het voor mij uitkomt.
Donderdagavond heb ik doorgebracht bij Ite en haar dochters (Robin en Amber, iets ouder en jonger dan ik ben). Ik heb de kerstboom versierd, terwijl Ite en Dan (haar vriend) het eten voorbereidden. Morgen ga ik weer heen om Kerst te vieren. Daar meer over in mijn weekend post (als ik het heb meegemaakt).
Een vrij korte post deze week, maar er komt nog meer aan voor dit weekend na Kerst.
Voor alle lezers, een hele fijne Kerst allemaal en geniet van al dat lekkere eten en de gezelligheid! Zodra ik kerstkaarten ontvang, zal ik een berichtje sturen. Tot nu toe heb ik er 1 ontvangen. Ik verwacht er meer, maar het lijkt dat de internationale post er lang over doet :p.
donderdag 24 december 2015
September tot nu - het begin van mijn Hero's Journey
De langgehypte post is eindelijk hier! Dit is voornamelijk iets om uit te leggen wat mijn gedachtes zijn over mijn huidige situatie en een achtergrond voor de volgende blogposts die zullen komen.
Voor mij is de laatste paar maanden veel veranderd. Ik kan niet echt zeggen waar het echt is begonnen, dus ik zal vanaf het begin beginnen (zo ver ik denk dat relevant is).
1,5 jaar geleden, aan het einde van mijn eerste stage (mijn bachelorstage) ben ik me ervan bewust geworden dat ik op dat moment eigenlijk niet wist wat ik wilde. Ik bedoel dat in de meest ruime betekenis: ik wist niet wat ik wilde voor mijn toekomst, wat ik wilde voor de rest van mijn leven. Misschien is dit gewoon, maar ik vond dit een erg onaangename gewaarwording. Ik was op dat moment aan het einde van mijn bachelor en had al besloten dat ik verder wilde met de master Biomedical Sciences bij Universiteit Leiden, omdat ik het een leuke studie vond die precies aansloot bij mijn interesses (dat doet het nogsteeds). Sinds deze gewaarwording ben ik opzoek gegaan naar wat ik later wilde doen en met die vraag bij ik mijn 1e masterstage ingegaan.
Ik vind onderzoek erg interessant en het is vooral de methode die mij aantrekt hiertoe: de empirische/wetenschappelijke methode is (puur theoretisch) gebaseerd op het formuleren van een hypothese (een theorie) en aan de hand van experimenten wordt de theorie getoetst aan de werkelijkheid. Klinkt vrij eenvoudig, maar in de praktijk is dit niet zo simper. Zeker in de biomedische wetenschappen, waar veel gewerkt wordt met organisch materiaal, is er veel variatie tussen experimenten. Dan is er de kwestie van geld (waar nooit genoeg van is) dat leidt tot een publication bias. Om geld binnen te halen als onderzoeker moet je laten zien dat je interessant en succesvol onderzoek doet of kan doen. Dus dat betekent veel publicaties hebben in goede tijdschriften. Dus dat betekent dat je alleen je correcte theorien uitwerkt en publiceert of (in het ergste geval) dat de gewensde data gegeneerd (of zelfs vervalst) wordt. Dit is een nogal grijs gebied, maar ik bedoel dat het mogelijk is dat een onderzoeker net zo lang een experiment herhaalt tot bij toeval hij de gewensde resultaten krijgt en de rest van de experimenten negeert. Ik heb dit zelf nooit tijdens mijn eigen stages gezien, maar er zijn genoeg nieuwsberichten van fraude om hier een goed beeld van te vormen.
Sorry voor deze uitweiding, maar ik probeer alleen te illustreren dat onderzoek op zich niet heel interessant is voor mij. Mijn interesse ligt bij hoe het menselijk lichaam werkt, als sinds mijn eerste biologie les. Tijdens mijn opleiding heb ik hier veel over geleerd tijdens de colleges, werkgroepen en de dikke boeken die ik nodig had voor mijn studie. Tijdens mijn stages heb ik ook veel geleerd, maar vooral van het contact met andere onderzoekers en hun onderzoek. Mijn eigen data gaven maar een kleine fractie van kennis binnen een heel specifiek gebied. Aangezien ik al snel door had dat onderzoek niet zo perfect theoretisch is als ik was doen geloven en aangezien het zo lang duurt om als een enkele onderzoeker nieuwe kennis op te doen, was ik al snel op zoek naar iets buiten het directe onderzoek zelf. Waarschijnlijk geen PhD voor mij. Wees niet ongerust: ik heb meerdere mensen over een PhD gevraagd en het wordt aangeraden als je verder wilt in het onderzoek. Anders heeft het weinig meerwaarde en kost het 4+ jaar om te verkrijgen. Het is iets waar je een passie voor moet hebben, dus vandaar dat ik erg terughoudend ben op dit moment. Mijn stage tot nu toe in Amerika heeft dit beeld alleen maar versterkt.
Ok, dus geen PhD waarschijnlijk. Wat dan wel? (was mijn vraag rond januari van dit jaar). Rond deze tijd ben ik in aanraking gekomen met Freedomain Radio, een internet radioshow (podcast) over filosofie. Dat klinkt abstract, maar dit is niet de standaard 'herhaal wat andere denkers dachten' filosofie. Dit gaat over de methode, rationaliteit, empirisism, of, zoals ik erover denkt: wetenschap toegepast op het dagelijks leven. Dat is eigenlijk de omgekeerde manier om naar te kijken. Origineel is de wetenschappelijke methode afgeleidt van de filosofische denkwijze: theorie > observaties > conclusie. De filosofie past dit toe op alles dat waarneembaar is op een of andere manier of waarover logisch nagedacht kan worden; wetenschap kijkt alleen naar het materiele (wat gemeten kan worden). Wetenschap is dus het verlengde van filosofie. BTW kijk maar op google waar PhD voor staat :p.
Freedomain Radio bracht mij voor het eerst echt in aanraking met de rationele denkwijze. De host, Stefan Molyneux, heeft goed uiteengezet hoe filosofie werkt en hoe snel het mis kan gaan met de manier waarop de meeste mensen hebben geleerd (of eigenlijk niet geleerd) om te denken. Wat ik uit zijn shows heb gehaald is vooral de mogelijkheid en de methode om voor mijzelf na te denken over wat er om mij heen gebeurt. Het nam een hoop illusies weg en gaf veel helderheid. Ik moet eerlijk zijn dat het niet altijd emotioneel fijn is om te zien wat andere mensen niet (willen of kunnen) zien. Daar kan ik nu gelukkig al een stuk beter mee omgaan, maar de eerste paar maanden waren wel zwaar.
Nogsteeds geen antwoord hiermee op mijn vraag: wat te doen na mijn studie? Wel een hoop persoonlijke ontwikkeling, en dat is waardoor ik op een nieuwe superwaardevolle bron van informatie ben gestuit: Actualized.org. Deze website is gemaakt door Leo Gura, een Life Coach die gratis videos maakt over persoonlijke ontwikkeling. Hij vat in zijn videos onderwerpen kort samen die, wanneer toegepast, gebruikt kunnen worden om je eigen leven vorm te geven zoals je wilt. Het klinkt misschien abstract, maar hij heeft mij erop gewezen dat je zelf bepaald hoe je je leven invult, wie je bent en wat je kan bereiken. De meeste mensen zijn zich hier niet van bewust en volgen de weg van de minste weerstand wat uitgaat van alles waar ze zich op hun gemak bij voelen en wat ze gewend zijn. Ik wil meer dan dat, dus zijn materiaal was voor mij zeer interessant. Ik ben ook al een aantal dingen toe gaan passen.
Nog meer: in Juli dit jaar bracht hij een cursus uit: de Life Purpose Course. Deze cursus was geheel digitaal en bevatte voornamelijk informatie in de vorm van videos en opdrachten om zelf thuis te doen. Het idee achter persoonlijke ontwikkeling is dat je jezelf verandert en groeit met een bepaald doel in gedachte. Met deze cursus gaf Leo de informatie, concepten en de tools om voor jezelf zo'n Life Purpose te vinden. Het is een richting waarin je je leven leidt en omheen inricht. Kort gezegd, een Life Purpose kan je vinden aan de hand van je waarden (wat je belangrijk vind), de dingen waar je uitzonderlijk goed in bent en wat je erg leuk vindt om te doen, en hetgeen dat je wilt bereiken en waarmee je andere wilt helpen of beinvloeden. Klinkt abstract, maar ik heb deze cursus in September gedaan (en in 2 weken afgerond) en mijn eigen Life Purpose bepaald: Improving health by learning about and sharing my understanding of the human body. Klinkt cool, niet! Hierin bedoel ik te zeggen dat ik graag wil weten hoe het lichaam werkt en hoe deze kennis gebruikt kan worden om de gezondheid van mensen te verbeteren. Mijn gedachtes hierbij zijn voornamelijk dat we niet echt goed weten wat nu gezond is en wat niet, doordat we allemaal verschillende boodschappen van alle kanten te horen krijgen en niet zo goed weten waar we nu naar moeten luisteren. Echter, als we weten hoe het lichaam werkt en wat de principes zijn waarop onze gezondheid gebaseerd is, dan kunnen we veel beter beoordelen en beredeneren wat gezond is en wat niet.
Tijdens mijn studie heb ik een klein beetje geleerd over hoe het lichaam werkt op een oppervlakkige manier, maar nog steeds veel dieper dan de meeste mensen buiten het vakgebied. Ik heb dus al wat basiskennis en ik weet waar ik kan zoeken naar nieuwe kennis, ik heb de training om de waarde van deze informatie te beoordelen door mijn wetenschappelijke opleiding en ik ben supernieuwsgierig over hoe de mens in elkaar steekt. Ik hoop de kennis die ik heb en het begrip over hoe de mens werkt te kunnen delen. Hiervoor moet ik nu leren op welke manier dit het makkelijkst of het meest begrijpelijk is over te dragen. Zelf dacht ik aan blogposts zoals deze, of leuke cartoons en strips, of zelfs (met de hulp van een oud-klasgenoot) in de vorm van animaties.
Mijn ideeen zijn breder dan dat ik nu uiteen zet en ik krijg er regelmatig nieuwe bij. Ik weet eerlijk gezegd nog niet goed waar ik het beste kan beginnen en ik hoop daar de komende weken voor mijzelf wat meer duidelijkheid over te krijgen.
Een paar vragen die misschien opkomen
- Hoe lang gaat dit duren?
Mijn hele leven. Het idee van een Life Purpose is dat het een doel is dat verandert als je er naartoe werkt. Om het doel te bereiken moet je groeien als persoon en daardoor verandert ook je doel, zeker naarmate je er steeds dichterbij komt.
- Wat ga ik nu doen na mijn studie?
Daar ben ik nog mee bezig. Ik zoek iets dat past bij mijn Life Purpose en waarbij ik vaardigheden kan leren die mij gaan helpen om dit te bereiken. Het liefst zoek ik iets waarbij ik veel informatie kan opdoen en die vervolgens met mensen kan delen. Dit kan zijn in de journalistiek (misschien wetenschapsjournalistiek), maar ik heb van Robert en Peggy Maxson ook gehoord van iemand die voor een onderzoeks/gezondheids instituut of ziekenhuis samenvattingen maakt van de wetenschapsliteratuur voor gezondheidsprofessionals (zoals artsen). Ik ga hier nog wat over doorvragen, zodra ik ze weer zie. Verder moet ik nog rondkijken naar wat er beschikbaar is, maar ik houd mijn opties open.
- Je had het over dat je moet groeien als persoon. In welke opzichten?
Groei vindt voornamlijk plaats in de manier van denken en de gewoontes die je hebt. Bijvoorbeeld: als het je gewoonte is om na het werk 's avonds thuis voor de tv of de computer te gaan zitten en lekker te chillen, dan gaat dat niet helpen met het bereiken van je Life Purpose. In plaasts daarvan moet het een gewoonte worden om elke avond even te werken aan je persoonlijke project, ook al heb je daar geen zin in. Het is het aanleren van positieve gewoontes en het afleren van negatieve gewoontes. Die zullen voor iedereen anders zijn. Een aantal positieve gewoontes waar ik mee bezig ben zijn: meditatie, affirmations, visualizations, journaling (een dagboek bijhouden), sport (5-6 dagen per week), gezond eten. Dit lijkt heel wat, maar met de meeste ben ik niet langer dan gemiddeld een kwartier per dag bezig en sommige heb ik al goed onder de knie.
Een andere manier van groei is door de manier van denken aan te passen. De manier over hoe we denken over onze omgeving, over onszelf en over anderen bepaald hoe we ons voelen. Eenzelfde situatie kan op verschillende manieren bekeken worden. Het ding is: hoe we ook over iets denken, de feiten veranderen niet. Voorbeeld: ik maak een fout tijdens een experiment en moet het opnieuw doen. Ik kan hierbij denken: o nee, nu moet ik al dit werk opnieuw doen, en ik heb al dit materiaal verspild, en al deze tijd verspild, en nu is Ite gefrustreerd omdat het weer tijd en geld kost etc. Of ik kan denken: ok, nu ik deze fout heb gemaakt, heb ik weer iets geleerd. Hiermee kan het volgende experiment beter doen. Dit lijkt misschien een beetje gek, maar zeker in de wetenschap kunnen er veel dingen mislopen, vaak zonder dat je weet waarom. De meeste experimenten mislukken en als ik elke keer mij druk loop te maken over dat experimenten mislukken, wordt de kans alleen maar groter dat ze blijven mislukken, omdat ik meer fouten maak als ik gestresst ben of onder druk sta.
Dit lijkt vanzelfsprekend, maar is bijzonder lastig om toe te passen. De truc is vooral om constant bewust te zijn van hoe je je voelt in het moment zelf, te bepalen waarom je je zo voelt en verder om dan te ontspannen (als nodig) en in de juiste gemoedstoestand verder te gaan.
- Waarom post ik hier nu pas over?
Ik moest hier even goed over nadenken en bedenken waar ik het beste kon beginnen. En ik heb nu steeds minder te vertellen over LA, sinds ik vooral met technische stagedingen bezig ben en minder met leuke uitjes en nieuwe ontmoetingen. Die komen er waarschijnlijk nogsteeds wel, maar ben nu drukker bezig met stage dan eerst, nu ik kan beginnen met experimenten en dergelijke.
- Wat zijn al die vreemde dingen die jij noemt? Meditatie, affirmations, visualization?
Daar ga ik later meer over vertellen, maar als je niet kan wachten, zoek het dan op op Actualized.org. Daar heb ik het grootste deel van mijn informatie vandaan. In volgende posts zal ik uitleggen wat ik ermee bedoel en welk voordeel ik eruit haal.
Even voor de duidelijkheid: de laatste paar maanden zijn voor mij momenten geweest van geweldige groei. Ik kan eerlijk zeggen dat ik mij nog nooit beter heb gevoeld en ik kan zien hoe veel ik veranderd ben in goede opzichten. Ik voel me veel meer gefocused en gericht op mijn doel, veel zekerder van mijzelf (door Freedomain radio en door mijn Life Purpose) en van wat ik wil, en, wat voor mij erg belangrijk is, veel gemakkelijker met nieuwe, onverwachte situaties, omgevingen en personen (wat maar goed is ook, aangezien ik een oceaan en continent verwijderd ben van alles dat bekend is :P).
Ik hoop dat hier goed door heen te komen was en dat ik nog een beetje te begrijpen ben geweest. Er gaat nog meer komen, wees niet ongerust. Het is mijn genoegen om hierover te kunnen schrijven (en niemand kan mij natuurlijk tegenhouden. Dit is immers mijn blog). Ik zal mensen eerst de kans geven om dit allemaal door te lezen en te laten inwerken. Als er vragen zijn, zal ik die in een volgende post nog uiteen zetten, tenzij deze puur persoonlijk zijn.
Voor mij is de laatste paar maanden veel veranderd. Ik kan niet echt zeggen waar het echt is begonnen, dus ik zal vanaf het begin beginnen (zo ver ik denk dat relevant is).
1,5 jaar geleden, aan het einde van mijn eerste stage (mijn bachelorstage) ben ik me ervan bewust geworden dat ik op dat moment eigenlijk niet wist wat ik wilde. Ik bedoel dat in de meest ruime betekenis: ik wist niet wat ik wilde voor mijn toekomst, wat ik wilde voor de rest van mijn leven. Misschien is dit gewoon, maar ik vond dit een erg onaangename gewaarwording. Ik was op dat moment aan het einde van mijn bachelor en had al besloten dat ik verder wilde met de master Biomedical Sciences bij Universiteit Leiden, omdat ik het een leuke studie vond die precies aansloot bij mijn interesses (dat doet het nogsteeds). Sinds deze gewaarwording ben ik opzoek gegaan naar wat ik later wilde doen en met die vraag bij ik mijn 1e masterstage ingegaan.
Ik vind onderzoek erg interessant en het is vooral de methode die mij aantrekt hiertoe: de empirische/wetenschappelijke methode is (puur theoretisch) gebaseerd op het formuleren van een hypothese (een theorie) en aan de hand van experimenten wordt de theorie getoetst aan de werkelijkheid. Klinkt vrij eenvoudig, maar in de praktijk is dit niet zo simper. Zeker in de biomedische wetenschappen, waar veel gewerkt wordt met organisch materiaal, is er veel variatie tussen experimenten. Dan is er de kwestie van geld (waar nooit genoeg van is) dat leidt tot een publication bias. Om geld binnen te halen als onderzoeker moet je laten zien dat je interessant en succesvol onderzoek doet of kan doen. Dus dat betekent veel publicaties hebben in goede tijdschriften. Dus dat betekent dat je alleen je correcte theorien uitwerkt en publiceert of (in het ergste geval) dat de gewensde data gegeneerd (of zelfs vervalst) wordt. Dit is een nogal grijs gebied, maar ik bedoel dat het mogelijk is dat een onderzoeker net zo lang een experiment herhaalt tot bij toeval hij de gewensde resultaten krijgt en de rest van de experimenten negeert. Ik heb dit zelf nooit tijdens mijn eigen stages gezien, maar er zijn genoeg nieuwsberichten van fraude om hier een goed beeld van te vormen.
Sorry voor deze uitweiding, maar ik probeer alleen te illustreren dat onderzoek op zich niet heel interessant is voor mij. Mijn interesse ligt bij hoe het menselijk lichaam werkt, als sinds mijn eerste biologie les. Tijdens mijn opleiding heb ik hier veel over geleerd tijdens de colleges, werkgroepen en de dikke boeken die ik nodig had voor mijn studie. Tijdens mijn stages heb ik ook veel geleerd, maar vooral van het contact met andere onderzoekers en hun onderzoek. Mijn eigen data gaven maar een kleine fractie van kennis binnen een heel specifiek gebied. Aangezien ik al snel door had dat onderzoek niet zo perfect theoretisch is als ik was doen geloven en aangezien het zo lang duurt om als een enkele onderzoeker nieuwe kennis op te doen, was ik al snel op zoek naar iets buiten het directe onderzoek zelf. Waarschijnlijk geen PhD voor mij. Wees niet ongerust: ik heb meerdere mensen over een PhD gevraagd en het wordt aangeraden als je verder wilt in het onderzoek. Anders heeft het weinig meerwaarde en kost het 4+ jaar om te verkrijgen. Het is iets waar je een passie voor moet hebben, dus vandaar dat ik erg terughoudend ben op dit moment. Mijn stage tot nu toe in Amerika heeft dit beeld alleen maar versterkt.
Ok, dus geen PhD waarschijnlijk. Wat dan wel? (was mijn vraag rond januari van dit jaar). Rond deze tijd ben ik in aanraking gekomen met Freedomain Radio, een internet radioshow (podcast) over filosofie. Dat klinkt abstract, maar dit is niet de standaard 'herhaal wat andere denkers dachten' filosofie. Dit gaat over de methode, rationaliteit, empirisism, of, zoals ik erover denkt: wetenschap toegepast op het dagelijks leven. Dat is eigenlijk de omgekeerde manier om naar te kijken. Origineel is de wetenschappelijke methode afgeleidt van de filosofische denkwijze: theorie > observaties > conclusie. De filosofie past dit toe op alles dat waarneembaar is op een of andere manier of waarover logisch nagedacht kan worden; wetenschap kijkt alleen naar het materiele (wat gemeten kan worden). Wetenschap is dus het verlengde van filosofie. BTW kijk maar op google waar PhD voor staat :p.
Freedomain Radio bracht mij voor het eerst echt in aanraking met de rationele denkwijze. De host, Stefan Molyneux, heeft goed uiteengezet hoe filosofie werkt en hoe snel het mis kan gaan met de manier waarop de meeste mensen hebben geleerd (of eigenlijk niet geleerd) om te denken. Wat ik uit zijn shows heb gehaald is vooral de mogelijkheid en de methode om voor mijzelf na te denken over wat er om mij heen gebeurt. Het nam een hoop illusies weg en gaf veel helderheid. Ik moet eerlijk zijn dat het niet altijd emotioneel fijn is om te zien wat andere mensen niet (willen of kunnen) zien. Daar kan ik nu gelukkig al een stuk beter mee omgaan, maar de eerste paar maanden waren wel zwaar.
Nogsteeds geen antwoord hiermee op mijn vraag: wat te doen na mijn studie? Wel een hoop persoonlijke ontwikkeling, en dat is waardoor ik op een nieuwe superwaardevolle bron van informatie ben gestuit: Actualized.org. Deze website is gemaakt door Leo Gura, een Life Coach die gratis videos maakt over persoonlijke ontwikkeling. Hij vat in zijn videos onderwerpen kort samen die, wanneer toegepast, gebruikt kunnen worden om je eigen leven vorm te geven zoals je wilt. Het klinkt misschien abstract, maar hij heeft mij erop gewezen dat je zelf bepaald hoe je je leven invult, wie je bent en wat je kan bereiken. De meeste mensen zijn zich hier niet van bewust en volgen de weg van de minste weerstand wat uitgaat van alles waar ze zich op hun gemak bij voelen en wat ze gewend zijn. Ik wil meer dan dat, dus zijn materiaal was voor mij zeer interessant. Ik ben ook al een aantal dingen toe gaan passen.
Nog meer: in Juli dit jaar bracht hij een cursus uit: de Life Purpose Course. Deze cursus was geheel digitaal en bevatte voornamelijk informatie in de vorm van videos en opdrachten om zelf thuis te doen. Het idee achter persoonlijke ontwikkeling is dat je jezelf verandert en groeit met een bepaald doel in gedachte. Met deze cursus gaf Leo de informatie, concepten en de tools om voor jezelf zo'n Life Purpose te vinden. Het is een richting waarin je je leven leidt en omheen inricht. Kort gezegd, een Life Purpose kan je vinden aan de hand van je waarden (wat je belangrijk vind), de dingen waar je uitzonderlijk goed in bent en wat je erg leuk vindt om te doen, en hetgeen dat je wilt bereiken en waarmee je andere wilt helpen of beinvloeden. Klinkt abstract, maar ik heb deze cursus in September gedaan (en in 2 weken afgerond) en mijn eigen Life Purpose bepaald: Improving health by learning about and sharing my understanding of the human body. Klinkt cool, niet! Hierin bedoel ik te zeggen dat ik graag wil weten hoe het lichaam werkt en hoe deze kennis gebruikt kan worden om de gezondheid van mensen te verbeteren. Mijn gedachtes hierbij zijn voornamelijk dat we niet echt goed weten wat nu gezond is en wat niet, doordat we allemaal verschillende boodschappen van alle kanten te horen krijgen en niet zo goed weten waar we nu naar moeten luisteren. Echter, als we weten hoe het lichaam werkt en wat de principes zijn waarop onze gezondheid gebaseerd is, dan kunnen we veel beter beoordelen en beredeneren wat gezond is en wat niet.
Tijdens mijn studie heb ik een klein beetje geleerd over hoe het lichaam werkt op een oppervlakkige manier, maar nog steeds veel dieper dan de meeste mensen buiten het vakgebied. Ik heb dus al wat basiskennis en ik weet waar ik kan zoeken naar nieuwe kennis, ik heb de training om de waarde van deze informatie te beoordelen door mijn wetenschappelijke opleiding en ik ben supernieuwsgierig over hoe de mens in elkaar steekt. Ik hoop de kennis die ik heb en het begrip over hoe de mens werkt te kunnen delen. Hiervoor moet ik nu leren op welke manier dit het makkelijkst of het meest begrijpelijk is over te dragen. Zelf dacht ik aan blogposts zoals deze, of leuke cartoons en strips, of zelfs (met de hulp van een oud-klasgenoot) in de vorm van animaties.
Mijn ideeen zijn breder dan dat ik nu uiteen zet en ik krijg er regelmatig nieuwe bij. Ik weet eerlijk gezegd nog niet goed waar ik het beste kan beginnen en ik hoop daar de komende weken voor mijzelf wat meer duidelijkheid over te krijgen.
Een paar vragen die misschien opkomen
- Hoe lang gaat dit duren?
Mijn hele leven. Het idee van een Life Purpose is dat het een doel is dat verandert als je er naartoe werkt. Om het doel te bereiken moet je groeien als persoon en daardoor verandert ook je doel, zeker naarmate je er steeds dichterbij komt.
- Wat ga ik nu doen na mijn studie?
Daar ben ik nog mee bezig. Ik zoek iets dat past bij mijn Life Purpose en waarbij ik vaardigheden kan leren die mij gaan helpen om dit te bereiken. Het liefst zoek ik iets waarbij ik veel informatie kan opdoen en die vervolgens met mensen kan delen. Dit kan zijn in de journalistiek (misschien wetenschapsjournalistiek), maar ik heb van Robert en Peggy Maxson ook gehoord van iemand die voor een onderzoeks/gezondheids instituut of ziekenhuis samenvattingen maakt van de wetenschapsliteratuur voor gezondheidsprofessionals (zoals artsen). Ik ga hier nog wat over doorvragen, zodra ik ze weer zie. Verder moet ik nog rondkijken naar wat er beschikbaar is, maar ik houd mijn opties open.
- Je had het over dat je moet groeien als persoon. In welke opzichten?
Groei vindt voornamlijk plaats in de manier van denken en de gewoontes die je hebt. Bijvoorbeeld: als het je gewoonte is om na het werk 's avonds thuis voor de tv of de computer te gaan zitten en lekker te chillen, dan gaat dat niet helpen met het bereiken van je Life Purpose. In plaasts daarvan moet het een gewoonte worden om elke avond even te werken aan je persoonlijke project, ook al heb je daar geen zin in. Het is het aanleren van positieve gewoontes en het afleren van negatieve gewoontes. Die zullen voor iedereen anders zijn. Een aantal positieve gewoontes waar ik mee bezig ben zijn: meditatie, affirmations, visualizations, journaling (een dagboek bijhouden), sport (5-6 dagen per week), gezond eten. Dit lijkt heel wat, maar met de meeste ben ik niet langer dan gemiddeld een kwartier per dag bezig en sommige heb ik al goed onder de knie.
Een andere manier van groei is door de manier van denken aan te passen. De manier over hoe we denken over onze omgeving, over onszelf en over anderen bepaald hoe we ons voelen. Eenzelfde situatie kan op verschillende manieren bekeken worden. Het ding is: hoe we ook over iets denken, de feiten veranderen niet. Voorbeeld: ik maak een fout tijdens een experiment en moet het opnieuw doen. Ik kan hierbij denken: o nee, nu moet ik al dit werk opnieuw doen, en ik heb al dit materiaal verspild, en al deze tijd verspild, en nu is Ite gefrustreerd omdat het weer tijd en geld kost etc. Of ik kan denken: ok, nu ik deze fout heb gemaakt, heb ik weer iets geleerd. Hiermee kan het volgende experiment beter doen. Dit lijkt misschien een beetje gek, maar zeker in de wetenschap kunnen er veel dingen mislopen, vaak zonder dat je weet waarom. De meeste experimenten mislukken en als ik elke keer mij druk loop te maken over dat experimenten mislukken, wordt de kans alleen maar groter dat ze blijven mislukken, omdat ik meer fouten maak als ik gestresst ben of onder druk sta.
Dit lijkt vanzelfsprekend, maar is bijzonder lastig om toe te passen. De truc is vooral om constant bewust te zijn van hoe je je voelt in het moment zelf, te bepalen waarom je je zo voelt en verder om dan te ontspannen (als nodig) en in de juiste gemoedstoestand verder te gaan.
- Waarom post ik hier nu pas over?
Ik moest hier even goed over nadenken en bedenken waar ik het beste kon beginnen. En ik heb nu steeds minder te vertellen over LA, sinds ik vooral met technische stagedingen bezig ben en minder met leuke uitjes en nieuwe ontmoetingen. Die komen er waarschijnlijk nogsteeds wel, maar ben nu drukker bezig met stage dan eerst, nu ik kan beginnen met experimenten en dergelijke.
- Wat zijn al die vreemde dingen die jij noemt? Meditatie, affirmations, visualization?
Daar ga ik later meer over vertellen, maar als je niet kan wachten, zoek het dan op op Actualized.org. Daar heb ik het grootste deel van mijn informatie vandaan. In volgende posts zal ik uitleggen wat ik ermee bedoel en welk voordeel ik eruit haal.
Even voor de duidelijkheid: de laatste paar maanden zijn voor mij momenten geweest van geweldige groei. Ik kan eerlijk zeggen dat ik mij nog nooit beter heb gevoeld en ik kan zien hoe veel ik veranderd ben in goede opzichten. Ik voel me veel meer gefocused en gericht op mijn doel, veel zekerder van mijzelf (door Freedomain radio en door mijn Life Purpose) en van wat ik wil, en, wat voor mij erg belangrijk is, veel gemakkelijker met nieuwe, onverwachte situaties, omgevingen en personen (wat maar goed is ook, aangezien ik een oceaan en continent verwijderd ben van alles dat bekend is :P).
Ik hoop dat hier goed door heen te komen was en dat ik nog een beetje te begrijpen ben geweest. Er gaat nog meer komen, wees niet ongerust. Het is mijn genoegen om hierover te kunnen schrijven (en niemand kan mij natuurlijk tegenhouden. Dit is immers mijn blog). Ik zal mensen eerst de kans geven om dit allemaal door te lezen en te laten inwerken. Als er vragen zijn, zal ik die in een volgende post nog uiteen zetten, tenzij deze puur persoonlijk zijn.
maandag 21 december 2015
14 tot 20 December
Deze keer gaat de post over de hele week, aangezien ik door de weeks mijn tijd niet optimaal had ingedeeld (oeps ;) ).
Er is niet bijzonder veel gebeurd deze week. Op het lab veel hetzelfde experiment gedaan, omdat het de eerste keer niet helemaal goed ging. Het experiment duurt 2 dagen, dus dan heb je al de hele week nodig. Vrijdag heb ik mijn training muis afgerond. Dat was echt supermakkelijk vergeleken met wat ik in Nederland heb gedaan.
In Nederland: 4 weken lang, 3 weken theorie, afgesloten met een examen. 2x 4 uur practica waarbij we hands-on met een muis en daarna met een rat werkten. Per twee studenten was er een begeleider die praktisch op je vingers zat te kijken.
In Amerika: een internet cursus die in 3 dagen af te ronden is en waarbij je in theorie tijdens de toetsen alles kan opzoeken op het internet. Practicum = 30 minuten. 5 studenten onder 1 begeleider. 1 keer een muis oppakken op zo'n manier dat hij niet meer kan bewegen. Daarna 1 keer de juiste euthanasie toedienen aan 1 muis.
Je begrijpt dat ik niet erg gerust zou zijn in mijn muishandling skills als ik in Nederland niet al de proefdiertraining had gedaan, want dit is zeker niet voldoende voor een onderzoeker om over zijn dier te leren. Voor specifieke handelingen met de proefdieren wordt aparte training gegeven op verzoek. Dat heb ik nog niet gehad, maar tot nu toe ben ik niet onder de indruk van de Amerikaanse proefdier policy.
Dat terzijde. Leuke dingen deze week :
- Ik ben vrijdag naar een meditatiecentrum in de buurt gegaan (25 minuten fietsafstand), waar een Young Meditators meeting wekelijks wordt georganiseerd. Het was bedoeld voor iedereen tussen 20 en 40 jaar oud, maar iedereen was welkom. Van half 8 tot 8 was er een kennismaking voor nieuwe mensen (zo'n 8 deze keer, inclusief mijzelf). 8 uur gingen we de meditatiekamer in en werden we begeleid gedurende een 30 minuten meditatie. Dit was gevolgd door een discussie over wat creativiteit is en hoe meditatie hierbij helpt.
Er waren uiteindelijk zo'n 22 mensen. De begeleider was aangenaam en erg aardig. Dagelijks zijn er in de avond activiteiten (zoals begeleide meditatie of yogalessen) Dit is zeker iets dat ik regelmatig ga bezoeken, aangezien ik zelf al zo'n jaar mediteer zonder persoonlijke begeleiding. Ik heb veel geleerd deze avond en dit was volgens de begeleider redelijk ongestructureerd.
- Zaterdag heb ik weer gewassen bij Ite thuis. Ik heb hier een soort ongesproken afspraak met Flynn om lekker op de bank te chillen en samen te lezen of videos op mijn laptop te kijken.
Ite heeft 2 geadopteerde honden: Cody en Flynn. Cody is een soort duitse herder met erg veel energie en wordt superenthousiast en speels als je hem aait. Flynn is een stuk knuffeliger (ook vanwege zijn formaat) en vindt het lekker om op te bank tegen mensen aan te liggen.
Het wassen duurde wat langer deze keer en na de lunch zijn we naar de Salvation Army gegaan (het leger des heils) om wat kleding te halen. Ze hadden 50% korting op alle kleding en ik had een warm vest nodig, gezien de lagere temperaturen in de avond en vroeg in de ochtend. Ik had 3 kledingstukken uitgezocht die Ite uiteindelijk als kerstcadeau voor mij heeft gekocht :D.
Helaas zei ze dat ik niets aan haar terug mocht geven als haar gast tijdens Kerst (ik ga de Kerst bij Ite thuis vieren), maar ik mag wel Hollandse appelvlappen maken voor Oud en Nieuw. Dat wordt hier niet echt gevierd zoals in Nederland.
- Zondag heb ik een klein weegschaaltje gehaald bij het warenhuis Target (iets zoals de NLse V&D, maar dan groter). Nu kan ik ook mijn eigen recepten maken waar alles nog in gewicht uitgedrukt is (recepten worden hier vaak met volumematen aangegeven (cups e.d)). Die had Abby niet zelf, dus ik heb er nu een.
Verder een nieuw recept geprobeerd om een soort cake te maken met appel en kaneel, maar helaas niet goed de instructies gelezen, waardoor het beslag niet goed gebakken kon worden (er zat havermout in (heel) en het beslag had geblend moeten worden (ja letterlijk in de blender zoals een smoothie)). Dus door die gemiste stap is de cake nu erg vochtig en kruimelig. Ik ga hem alsnog opeten, want hij smaakt wel goed. Volgende keer beter lezen ;p.
Vanavond was de kerstviering van het lab bij Ite thuis. Er kwamen 17 mensen en iedereen bracht wat te eten en een ingepakt (grap)cadeautje mee ter waarde van 15$. Ik had de Griekse salade volgens het recept van Erez meegenomen. Die viel erg in de smaak bij iedereen en uiteindelijk was er nog maar een paar happen van over. Eerst lekker gegeten en daarna een spel gedaan waarbij iedereen een cadeautje mocht kiezen (ingepakt of van iemand anders) op basis van het nummer dat ze getrokken hadden. Elk cadeautje mocht 3 keer gestolen worden, daarna hield de laatste persoon het tot alle cadeautjes open waren. Ik eindigde met een grote beker gevuld met kleine chocolaatjes, die ik morgen mee ga nemen naar het lab om uit te delen. Het feest eindigde rond 8:00.
Tot Donderdag voor de volgende blogpost.
Er is niet bijzonder veel gebeurd deze week. Op het lab veel hetzelfde experiment gedaan, omdat het de eerste keer niet helemaal goed ging. Het experiment duurt 2 dagen, dus dan heb je al de hele week nodig. Vrijdag heb ik mijn training muis afgerond. Dat was echt supermakkelijk vergeleken met wat ik in Nederland heb gedaan.
In Nederland: 4 weken lang, 3 weken theorie, afgesloten met een examen. 2x 4 uur practica waarbij we hands-on met een muis en daarna met een rat werkten. Per twee studenten was er een begeleider die praktisch op je vingers zat te kijken.
In Amerika: een internet cursus die in 3 dagen af te ronden is en waarbij je in theorie tijdens de toetsen alles kan opzoeken op het internet. Practicum = 30 minuten. 5 studenten onder 1 begeleider. 1 keer een muis oppakken op zo'n manier dat hij niet meer kan bewegen. Daarna 1 keer de juiste euthanasie toedienen aan 1 muis.
Je begrijpt dat ik niet erg gerust zou zijn in mijn muishandling skills als ik in Nederland niet al de proefdiertraining had gedaan, want dit is zeker niet voldoende voor een onderzoeker om over zijn dier te leren. Voor specifieke handelingen met de proefdieren wordt aparte training gegeven op verzoek. Dat heb ik nog niet gehad, maar tot nu toe ben ik niet onder de indruk van de Amerikaanse proefdier policy.
Dat terzijde. Leuke dingen deze week :
- Ik ben vrijdag naar een meditatiecentrum in de buurt gegaan (25 minuten fietsafstand), waar een Young Meditators meeting wekelijks wordt georganiseerd. Het was bedoeld voor iedereen tussen 20 en 40 jaar oud, maar iedereen was welkom. Van half 8 tot 8 was er een kennismaking voor nieuwe mensen (zo'n 8 deze keer, inclusief mijzelf). 8 uur gingen we de meditatiekamer in en werden we begeleid gedurende een 30 minuten meditatie. Dit was gevolgd door een discussie over wat creativiteit is en hoe meditatie hierbij helpt.
Er waren uiteindelijk zo'n 22 mensen. De begeleider was aangenaam en erg aardig. Dagelijks zijn er in de avond activiteiten (zoals begeleide meditatie of yogalessen) Dit is zeker iets dat ik regelmatig ga bezoeken, aangezien ik zelf al zo'n jaar mediteer zonder persoonlijke begeleiding. Ik heb veel geleerd deze avond en dit was volgens de begeleider redelijk ongestructureerd.
- Zaterdag heb ik weer gewassen bij Ite thuis. Ik heb hier een soort ongesproken afspraak met Flynn om lekker op de bank te chillen en samen te lezen of videos op mijn laptop te kijken.
 |
| Dit is Flynn |
Ite heeft 2 geadopteerde honden: Cody en Flynn. Cody is een soort duitse herder met erg veel energie en wordt superenthousiast en speels als je hem aait. Flynn is een stuk knuffeliger (ook vanwege zijn formaat) en vindt het lekker om op te bank tegen mensen aan te liggen.
Het wassen duurde wat langer deze keer en na de lunch zijn we naar de Salvation Army gegaan (het leger des heils) om wat kleding te halen. Ze hadden 50% korting op alle kleding en ik had een warm vest nodig, gezien de lagere temperaturen in de avond en vroeg in de ochtend. Ik had 3 kledingstukken uitgezocht die Ite uiteindelijk als kerstcadeau voor mij heeft gekocht :D.
Helaas zei ze dat ik niets aan haar terug mocht geven als haar gast tijdens Kerst (ik ga de Kerst bij Ite thuis vieren), maar ik mag wel Hollandse appelvlappen maken voor Oud en Nieuw. Dat wordt hier niet echt gevierd zoals in Nederland.
- Zondag heb ik een klein weegschaaltje gehaald bij het warenhuis Target (iets zoals de NLse V&D, maar dan groter). Nu kan ik ook mijn eigen recepten maken waar alles nog in gewicht uitgedrukt is (recepten worden hier vaak met volumematen aangegeven (cups e.d)). Die had Abby niet zelf, dus ik heb er nu een.
Verder een nieuw recept geprobeerd om een soort cake te maken met appel en kaneel, maar helaas niet goed de instructies gelezen, waardoor het beslag niet goed gebakken kon worden (er zat havermout in (heel) en het beslag had geblend moeten worden (ja letterlijk in de blender zoals een smoothie)). Dus door die gemiste stap is de cake nu erg vochtig en kruimelig. Ik ga hem alsnog opeten, want hij smaakt wel goed. Volgende keer beter lezen ;p.
Vanavond was de kerstviering van het lab bij Ite thuis. Er kwamen 17 mensen en iedereen bracht wat te eten en een ingepakt (grap)cadeautje mee ter waarde van 15$. Ik had de Griekse salade volgens het recept van Erez meegenomen. Die viel erg in de smaak bij iedereen en uiteindelijk was er nog maar een paar happen van over. Eerst lekker gegeten en daarna een spel gedaan waarbij iedereen een cadeautje mocht kiezen (ingepakt of van iemand anders) op basis van het nummer dat ze getrokken hadden. Elk cadeautje mocht 3 keer gestolen worden, daarna hield de laatste persoon het tot alle cadeautjes open waren. Ik eindigde met een grote beker gevuld met kleine chocolaatjes, die ik morgen mee ga nemen naar het lab om uit te delen. Het feest eindigde rond 8:00.
 |
| De Potluck (het buffet) |
 |
| De cadeautjes |
 |
| Mijn vangst :D |
maandag 14 december 2015
10 tot 13 December
Dit weekend was erg interessant.
Een poging gedaan om een Social Security Card aan te vragen. Dat is nodig als je in Amerika dingen wil regelen waar contracten of iets dergelijks bij komen kijken, of iets anders dat via de overheid geregeld moet worden. Denk aan verzekeringen, grote transacties (auto kopen bijvoorbeeld), een baan nemen etc. Het aanvragen is gratis, dus waarom zou ik het niet doen. Er was een office in de buurt (15 minuten fietsen) waar het volgens de International Exchange Coordinator rustig was. In dit geval is rustig een wachttijd van 1-1,5 uur. Daar had ik op het moment geen tijd voor en ik had mijn laptop niet mee, dus ik zal later terugkomen als ik wel al die tijd kan wachten. Ik kon geen afspraak maken voor een social security card aanvraag, helaas.
Vrijdag had ik vrij genomen (ik hoef geen vrij te vragen, alleen maar laten weten dat ik er niet ben en zorgen dat ik niets belangrijks mis) om met Tom Heaton te gaan lunchen bij CalTech. Hij haalde me rond half 12 op met zijn auto en we hebben bij de CalTech faculty club gelunched. Net als bij de Norris, is de Faculty Club een soort restaurant. Hier was het een ECHT restaurant. De naam geeft aan dat het een vereniging is van de mensen die werken voor de universiteit (postDocs, professoren, andere mensen die vast in dienst zijn (geen studenten dus)). Fotos hieronder van een klein deel van het restaurant. Tom trakteerde, met de boodschap dat het zijn genoegen is om lunch te hebben met jonge mensen en dat hij dat als professor makkelijk kan betalen :P.
Na de lunch liet Tom me de CalTech campus zien. De campus is erg groot, maar ook erg leeg, doordat er relatief weinig studenten rondlopen op de campus. De gebouwen zijn allemaal gebouwd met aardbevingen in gedachte, dus vrij laag en veel betonnen muren, weinig ramen. CalTech is als het ware de locale expert om het gebied van aardbevingen, dus dat is heel passend.
Tom liet me een beetje van zijn onderzoek zien (wat ik daarvan kon begrijpen) met als voorbeeld een soort early warning system dat een alarm geeft aan het omliggende gebied als een aardbeving wordt gedetecteerd. CalTech heeft sensoren over heel Californie verspreid en ze zijn gevoelig genoeg om de zwaartekracht van de maan op te merken of een zware vrachtwagen die langsrijdt. Erg indrukwekkend!
Na de rondleiding op CalTech reed Tom me rond Pasadena (de rijke/welvarende buurt van LA) (niet te verwarren met South Pasadena, dat iets minder welvarend is, maar nog steeds erg netjes) en even langs zijn huis.
We hebben een deel over Colorado boulevard gereden, de grote winkelstraat van Pasadena. Op Nieuwjaarsdag is hier de Rose Parade, waar ik volgens Tom echt bij moet zijn, gewoon om een keer te ervaren. Ik zou er ongeveer 30 minuten over doen om hier op de fiets bij te komen, dus goed te doen. Anders zou ik ook de trein kunnen nemen, maar dat moet ik nog even uitzoeken.
Verder was vrijdag de eerste dag dat ik regen heb meegemaakt in LA. Als het regent, regent het hard. Gelukkig had Tom's convertible een automatisch dak dat hij snel omhoog deed. Tom heeft me rond 3 uur thuis afgezet, met de belofte om in contact te blijven. Hij is een erg aardige, vriendelijke en intelligente man. Hij heeft veel meegemaakt en lijkt veel wijsheid te hebben, zeker als het gaat om onderzoek (in een ander vakgebied dan dat ik heb). Ik verwacht hem snel weer te zien / spreken.
In het weekend heb ik Zaterdag weer een deel van South Pasadena verkend. De winkelstraat is Fair Oak Avenue en is ongeveer 20 minuten bij mij vandaan op de fiets. Die volgend ga ik richting Pasadena. Aan deze straat liggen veel restaurantjes en een paar grote supermarkten (de Amerikaanse stijl, die schappen vol van dezelfde producten hebben). Ik was niet heel erg onder de indruk van de hoeveelheid echte winkels; die zijn allemaal op Colorado blv. Daar ga ik volgend weekend heen.
Zondag heb ik lekker gechilled, de was gedaan bij Ite (dat is echt een ding dat ik elke week kan doen :D), en weer boodschappen gedaan.
Door de regen was het deze week wat kouder, en volgens de weersvoorspelling blijft dat volgende week doorzetten (maximaal 18 graden Celsius buiten, minimaal 5).
Zoals beloofd, een stukje over mijn nieuwe etensontdekkingen. In Amerika hebben ze heel wat anders soort eten en ook veel andere keukens die ik nog moet proberen. De grootste zijn Mexicaans, Chinees (echt chinees, niet zoals in NL half indonesisch), Japans, Koreaans. Ik heb me tot nu toe beperkt tot dingen die ik zelf kan maken en vrij simpel zijn. De eerste paar weken heb ik het simpel gehouden, maar nu ben ik weer bezig om echt te koken en nieuwe dingen te proberen.
Als ontbijt heb ik gekookte eitjes, een avocado en een stuk cheddar cheese (niet in de foto, maar dit is de standaard oranje kaas).
Avocados zijn hier heel standaard (Tom heeft zelfs avocadobomen in zijn tuin staan) en te koop per 4 in een netje. Als ze rijp zijn, zijn ze iets zachter en perfect om te eten. Rijpe avocados zijn goed te bewaren in de koelkast.
Als lunch neem ik een banaan, zo'n 100 gram notenmix en een paprika of een tiental cherry tomaatjes, net waar ik zin in heb. Dit is makkelijk mee te nemen in mijn lunchtrommel. Noten zijn hier genoeg te krijgen en worden per pound verkocht (458 g).
Als avondeten wissel ik de groentes een beetje af, maar deze week heb ik voornamelijk 2 kippenboutjes gecombineerd met mais en sweet potato. Kippenbouten spreekt voor zich, maar sweet potato is een van mijn favourite groentes hier (als het een groente is, het lijkt meer op een knol). Het is niet echt een aardappel, want het is oranje van binnen. Lang te bewaren (net als een aardappel) en supermakkelijk te maken door 3 minuten in de magnetron te verwarmen. Dan is deze goed gaar. Lekker met een beetje olie en wat zout. Mais hier is vers verkrijgbaar, dus als hele kolf. Lekker zoet, 6 minuten in kokend water en dan lekker afkluiven.
Verder eet ik ook regelmatig sperziebonen. Door de grote porties en mijn kleine maag, moet ik de groentes per week afwisselen. De sweet potatoes koop je per 12 a 13 per zak, de mais per 4. Dus om geen groentes te laten bederven eet ik vaak 2 verschillende per week. Van een zak sperziebonen heb ik ook voor 3 maaltijden genoeg. De mais ga ik ook invriezen, om te kijken hoe dat gaat, zodat ik wat meer kan varieren door de weeks. Verder heb ik wat garnalen in de vriezer liggen (die kan ik niet vers krijgen bij TJs), die ga ik morgen proberen (de grote soort, gambaformaat). Wat betrefd vlees/vis heeft TJ veel in de aanbieding (veel soorten rundervlees ook, steak en dergelijke), dus dat zijn allemaal dingen die ik een voor een ga proberen. Zoals gezegd, allemaal in grote porties, dus het gaat een tijdje duren voordat ik door alles heen ben.
Niet iets nieuws maar wel iets anders is 'kale'. Dat is boerenkool :D, maar de Amerikanen eten het anders. Vaak gebakken in een pan met olie en knoflook (erg lekker, zelf nog niet geprobeerd), als chips (in de oven gedroogd) of zelfs in smoothies. Blijkbaar is boerenkool supergezond, dus ze doen er vanalles mee.
Als laatste, natuurlijk eet ik ook iets lekkers naast deze maaltijden. Vaak in de vorm van chocolade. Pure chocolade is goed verkrijgbaar hier en cacao ook. Dus als toetje neem ik vaak een stukje chocolade met wat chocolademelk. Zelf gemaakt met cacao, biologische melk, maple syrup en wat vanille extract. Superlekker!
BTW: 1 van de redenen waarom ik nog niet veel heb gebakken is omdat Abby geen keukenweegschaal heeft. Die ga ik volgende week zaterdag halen bij Target, de winkel die volgens haar alles verkoopt. Ik ben benieuwd!
Veel van het eten bij TJs is of biologisch of organisch of ze zetten er heel duidelijk bij dat er geen hormonen zijn toegevoegd aan dierlijke producten. Blijkbaar vinden ze dat heel belangrijk. Voor mij is het voldoende om te weten dat het lekker is :P.
Dat was het voor deze post. Volgende weekendpost plan ik om wat meer te vertellen over mijn project, waar ik de vorige posts zo mysterieus over was. Het is een heel verhaal, dus bereid je maar alvast voor. BTW: voor de oplettende mensen, ik zal ook uitleggen waarom ik geen brood, aardappels, rijst en dergelijke eet (deze zijn immers supermakkelijk te maken).
De volgende post komt donderdag (mijn donderdag avond, dus jullie vrijdag ochtend). Tot dan!
Een poging gedaan om een Social Security Card aan te vragen. Dat is nodig als je in Amerika dingen wil regelen waar contracten of iets dergelijks bij komen kijken, of iets anders dat via de overheid geregeld moet worden. Denk aan verzekeringen, grote transacties (auto kopen bijvoorbeeld), een baan nemen etc. Het aanvragen is gratis, dus waarom zou ik het niet doen. Er was een office in de buurt (15 minuten fietsen) waar het volgens de International Exchange Coordinator rustig was. In dit geval is rustig een wachttijd van 1-1,5 uur. Daar had ik op het moment geen tijd voor en ik had mijn laptop niet mee, dus ik zal later terugkomen als ik wel al die tijd kan wachten. Ik kon geen afspraak maken voor een social security card aanvraag, helaas.
Vrijdag had ik vrij genomen (ik hoef geen vrij te vragen, alleen maar laten weten dat ik er niet ben en zorgen dat ik niets belangrijks mis) om met Tom Heaton te gaan lunchen bij CalTech. Hij haalde me rond half 12 op met zijn auto en we hebben bij de CalTech faculty club gelunched. Net als bij de Norris, is de Faculty Club een soort restaurant. Hier was het een ECHT restaurant. De naam geeft aan dat het een vereniging is van de mensen die werken voor de universiteit (postDocs, professoren, andere mensen die vast in dienst zijn (geen studenten dus)). Fotos hieronder van een klein deel van het restaurant. Tom trakteerde, met de boodschap dat het zijn genoegen is om lunch te hebben met jonge mensen en dat hij dat als professor makkelijk kan betalen :P.
 |
| De Faculty Club, compleet met kerstversiering |
 |
| Thomas Heaton, professor of Geophysics and Engineering (of gewoon Tom voor mij :) ) |
 |
| Vanaf de Faculty Club tot het hoge gebouw in de achtergrond is de lengte van de campus |
Na de rondleiding op CalTech reed Tom me rond Pasadena (de rijke/welvarende buurt van LA) (niet te verwarren met South Pasadena, dat iets minder welvarend is, maar nog steeds erg netjes) en even langs zijn huis.
 |
| Als iemand twijfelt over Tom's welvarendheid :P |
Verder was vrijdag de eerste dag dat ik regen heb meegemaakt in LA. Als het regent, regent het hard. Gelukkig had Tom's convertible een automatisch dak dat hij snel omhoog deed. Tom heeft me rond 3 uur thuis afgezet, met de belofte om in contact te blijven. Hij is een erg aardige, vriendelijke en intelligente man. Hij heeft veel meegemaakt en lijkt veel wijsheid te hebben, zeker als het gaat om onderzoek (in een ander vakgebied dan dat ik heb). Ik verwacht hem snel weer te zien / spreken.
In het weekend heb ik Zaterdag weer een deel van South Pasadena verkend. De winkelstraat is Fair Oak Avenue en is ongeveer 20 minuten bij mij vandaan op de fiets. Die volgend ga ik richting Pasadena. Aan deze straat liggen veel restaurantjes en een paar grote supermarkten (de Amerikaanse stijl, die schappen vol van dezelfde producten hebben). Ik was niet heel erg onder de indruk van de hoeveelheid echte winkels; die zijn allemaal op Colorado blv. Daar ga ik volgend weekend heen.
Zondag heb ik lekker gechilled, de was gedaan bij Ite (dat is echt een ding dat ik elke week kan doen :D), en weer boodschappen gedaan.
Door de regen was het deze week wat kouder, en volgens de weersvoorspelling blijft dat volgende week doorzetten (maximaal 18 graden Celsius buiten, minimaal 5).
Zoals beloofd, een stukje over mijn nieuwe etensontdekkingen. In Amerika hebben ze heel wat anders soort eten en ook veel andere keukens die ik nog moet proberen. De grootste zijn Mexicaans, Chinees (echt chinees, niet zoals in NL half indonesisch), Japans, Koreaans. Ik heb me tot nu toe beperkt tot dingen die ik zelf kan maken en vrij simpel zijn. De eerste paar weken heb ik het simpel gehouden, maar nu ben ik weer bezig om echt te koken en nieuwe dingen te proberen.
Als ontbijt heb ik gekookte eitjes, een avocado en een stuk cheddar cheese (niet in de foto, maar dit is de standaard oranje kaas).
 |
| Avocados met wat citroensap en een beetje zout voor smaak. |
 |
| Gekookte eitjes ('nuf said) |
 |
| En dat samen (met het ontbrekende stuk kaas). De muis is het zoutvaatje dat ik van Ite mocht lenen. Erg toepasselijk bij mijn stage. |
Als lunch neem ik een banaan, zo'n 100 gram notenmix en een paprika of een tiental cherry tomaatjes, net waar ik zin in heb. Dit is makkelijk mee te nemen in mijn lunchtrommel. Noten zijn hier genoeg te krijgen en worden per pound verkocht (458 g).
Als avondeten wissel ik de groentes een beetje af, maar deze week heb ik voornamelijk 2 kippenboutjes gecombineerd met mais en sweet potato. Kippenbouten spreekt voor zich, maar sweet potato is een van mijn favourite groentes hier (als het een groente is, het lijkt meer op een knol). Het is niet echt een aardappel, want het is oranje van binnen. Lang te bewaren (net als een aardappel) en supermakkelijk te maken door 3 minuten in de magnetron te verwarmen. Dan is deze goed gaar. Lekker met een beetje olie en wat zout. Mais hier is vers verkrijgbaar, dus als hele kolf. Lekker zoet, 6 minuten in kokend water en dan lekker afkluiven.
 |
| Mijn avondeten van deze week |
Niet iets nieuws maar wel iets anders is 'kale'. Dat is boerenkool :D, maar de Amerikanen eten het anders. Vaak gebakken in een pan met olie en knoflook (erg lekker, zelf nog niet geprobeerd), als chips (in de oven gedroogd) of zelfs in smoothies. Blijkbaar is boerenkool supergezond, dus ze doen er vanalles mee.
Als laatste, natuurlijk eet ik ook iets lekkers naast deze maaltijden. Vaak in de vorm van chocolade. Pure chocolade is goed verkrijgbaar hier en cacao ook. Dus als toetje neem ik vaak een stukje chocolade met wat chocolademelk. Zelf gemaakt met cacao, biologische melk, maple syrup en wat vanille extract. Superlekker!
BTW: 1 van de redenen waarom ik nog niet veel heb gebakken is omdat Abby geen keukenweegschaal heeft. Die ga ik volgende week zaterdag halen bij Target, de winkel die volgens haar alles verkoopt. Ik ben benieuwd!
Veel van het eten bij TJs is of biologisch of organisch of ze zetten er heel duidelijk bij dat er geen hormonen zijn toegevoegd aan dierlijke producten. Blijkbaar vinden ze dat heel belangrijk. Voor mij is het voldoende om te weten dat het lekker is :P.
Dat was het voor deze post. Volgende weekendpost plan ik om wat meer te vertellen over mijn project, waar ik de vorige posts zo mysterieus over was. Het is een heel verhaal, dus bereid je maar alvast voor. BTW: voor de oplettende mensen, ik zal ook uitleggen waarom ik geen brood, aardappels, rijst en dergelijke eet (deze zijn immers supermakkelijk te maken).
De volgende post komt donderdag (mijn donderdag avond, dus jullie vrijdag ochtend). Tot dan!
donderdag 10 december 2015
7 tot 9 December
Het begin van een nieuwe, productieve week. Wat betrefd mijn stage ben ik nu (sinds Woensdag) gediplomeerd om in het lab te mogen werken. Nu mag ik eindelijk experimenten gaan doen. Verder ben ik een stap verder met proefdiertraining: Vrijdag 18 December heb ik het praktijkdeel van mijn muistraining gepland staan. Als ik dat heb afgerond mag ik ook met muizen gaan werken.
Weer een hoop nieuwe dingen geleerd deze laatste paar dagen. Veel over de experimenten die ik ga doen, maar ook over de mogelijkheden en bezigheden waar ik binnen de Norris (het ziekenhuis) aan kan deelnemen. Elke maandag en dinsdag bijvoorbeeld worden seminars gegeven door uitgenodigde onderzoekers van buiten de USC om over hun onderzoek te vertellen. Iedereen mag deze bijwonen en als bonus worden er voor de seminars lunchpakketten uitgedeeld met een broodje (een Amerikaans, goedbelegd broodje), wat koekjes en een zakje chips. Dit is ook een uitstekend avondeten voor mij :D. Verder is er in de Norris een kamertje beschikbaar voor mensen die in stilte willen zitten (the meditation room). Een uitstekende plek om affirmations en visioning te doen voor mij (een bezigheid waar ik later wat meer over ga vertellen).
Ik heb allerlei leuke dingen gepland staan deze week. Ik heb Maandag Robert Maxson ontmoet bij de seminar. Hij is onderzoeker en hoofd van een lab op de Norris en ook de connectie waarmee ik (via opa en oma Schouten) in contact ben gekomen met Ite. Ik was erg blij hem te hebben ontmoet! We hebben kort gepraat na de seminar en we hebben gelijk een lunch gepland. Dat was vandaag. Nu heeft de Norris blijkbaar alles en zo ook een heuze bar/restaurant. Daar heb ik vandaag met Robert en zijn vrouw Peggy gelunched. Het was een genoegen om ook Peggy te ontmoeten en we hebben veel gepraat over hoe ik Amerika / LA tot nu toe vind en wat er allemaal in de buurt te doen is. Zelf wonen Robert en Peggy in San Francisco (Robert gaat daar in het weekend naar toe) en ze hebben mij uitgenodigd om een keer langs te komen :D. Dus daar ga ik zeker op in, ergens na Kerst waarschijnlijk.
Wat er verder deze week op het programma staat: Morgen (donderdag) is er een meet en greet voor J1 visum studenten (zoals ik) die uit het buitenland bij de USC studeren of stage lopen. Daar ga ik dus zeker naar toe om nieuwe mensen te ontmoeten, misschien zelfs iemand uit Nederland.
Vrijdag heb ik met Tom Heaton (mijn reisgenoot van London naar LA in het vliegtuig) afgesproken voor lunch. Hij is professor van Engeneering Seismology bij CalTech (de technische universiteit van LA) en gaat me daar een beetje rondleiden. Allemaal leuke en interessante dingen dus!
Nu ik een beetje bekender ben met LA zijn er wel een paar dingen die zijn opgevallen. Bijvoorbeeld, aardbevingen zijn een ding hier. Ik heb er zelf geen meegemaakt nog, maar er zijn wel overal voorzorgsmaatregelen te zien en ik ben er zelf ook een beetje in onderwezen tijdens mijn labveiligheidstraining. In het geval van een aardbeving, onder een tafel of stoel gaan en uit de buurt blijven van mogelijk vallende objecten. Als die niet beschikbaar zijn, dan zo goed mogelijk je hoofd beschermen. Volgens Ite zijn de meeste huizen en gebouwen in LA van hout gemaakt (als in, de fundering en het skelet is van hout). Dat is het meest bestendig tegen aardbevingen, het geeft mee, wat beton en staal niet doet. Dat is ook te zien in de huizen die in aanbouw zijn. Het skelet is van hout.
Iets minder dreigend zijn de verkeersregels in LA. Ik weet niet of deze ook gelden voor andere plaatsen, maar in LA mag je bij de meeste stoplichten door rood rijden als je rechts afslaat en er geen verkeer aankomt (tenzij anders aangegeven). Dat stroomt lekker door, maar als je naar links wil moet je waarschijnlijk langer wachten. Vaak zijn de banen voor rechtdoor en naar links gecombineerd en moet je eerst wachten tot het tegemoetkomende verkeer is gepasseerd voor je kan afslaan. Verder is er geen regel voor rechts of links passeren van iemand, dat mag aan beide kanten (niet zoals in Nederland dat het alleen via rechts mag).
Iets dat opvalt in supermarkten is dat mensen hun boodschappen niet inpakken, dat wordt gedaan door de cassier of door zijn / haar assistent. Inderdaad, soms staat er iemand bij de kassa puur om de boodschappen in de pakken. Zeker bij Trader Joe's, waar er geen band voor en achter de kassa zit, kan dit leiden tot langere wachttijden. Nu als echte Hollander doe ik altijd mijn best om zelf de boodschappen in te pakken als de cassier die aan het scannen is :p.
Aangezien ik nu permanent in mijn huisje zit, kan ik ook post ontvangen hier. Mijn adres is: 6411 Monterey Road #22, Los Angeles, CA 90042, United States. Het is wel goed om aan te geven als je iets gestuurd heb, zodat Abby mijn post niet per ongeluk weggooid :P.
Dit weekend weer een nieuwe post, hopelijk met wat info over al het nieuwe eten dat ik heb ontdekt in mijn korte verblijf hier en mijn uitje naar CalTech :D
Weer een hoop nieuwe dingen geleerd deze laatste paar dagen. Veel over de experimenten die ik ga doen, maar ook over de mogelijkheden en bezigheden waar ik binnen de Norris (het ziekenhuis) aan kan deelnemen. Elke maandag en dinsdag bijvoorbeeld worden seminars gegeven door uitgenodigde onderzoekers van buiten de USC om over hun onderzoek te vertellen. Iedereen mag deze bijwonen en als bonus worden er voor de seminars lunchpakketten uitgedeeld met een broodje (een Amerikaans, goedbelegd broodje), wat koekjes en een zakje chips. Dit is ook een uitstekend avondeten voor mij :D. Verder is er in de Norris een kamertje beschikbaar voor mensen die in stilte willen zitten (the meditation room). Een uitstekende plek om affirmations en visioning te doen voor mij (een bezigheid waar ik later wat meer over ga vertellen).
Ik heb allerlei leuke dingen gepland staan deze week. Ik heb Maandag Robert Maxson ontmoet bij de seminar. Hij is onderzoeker en hoofd van een lab op de Norris en ook de connectie waarmee ik (via opa en oma Schouten) in contact ben gekomen met Ite. Ik was erg blij hem te hebben ontmoet! We hebben kort gepraat na de seminar en we hebben gelijk een lunch gepland. Dat was vandaag. Nu heeft de Norris blijkbaar alles en zo ook een heuze bar/restaurant. Daar heb ik vandaag met Robert en zijn vrouw Peggy gelunched. Het was een genoegen om ook Peggy te ontmoeten en we hebben veel gepraat over hoe ik Amerika / LA tot nu toe vind en wat er allemaal in de buurt te doen is. Zelf wonen Robert en Peggy in San Francisco (Robert gaat daar in het weekend naar toe) en ze hebben mij uitgenodigd om een keer langs te komen :D. Dus daar ga ik zeker op in, ergens na Kerst waarschijnlijk.
 |
| Een indruk van het restaurantje op de Norris, wachtend om Robert en Peggy |
Wat er verder deze week op het programma staat: Morgen (donderdag) is er een meet en greet voor J1 visum studenten (zoals ik) die uit het buitenland bij de USC studeren of stage lopen. Daar ga ik dus zeker naar toe om nieuwe mensen te ontmoeten, misschien zelfs iemand uit Nederland.
Vrijdag heb ik met Tom Heaton (mijn reisgenoot van London naar LA in het vliegtuig) afgesproken voor lunch. Hij is professor van Engeneering Seismology bij CalTech (de technische universiteit van LA) en gaat me daar een beetje rondleiden. Allemaal leuke en interessante dingen dus!
Nu ik een beetje bekender ben met LA zijn er wel een paar dingen die zijn opgevallen. Bijvoorbeeld, aardbevingen zijn een ding hier. Ik heb er zelf geen meegemaakt nog, maar er zijn wel overal voorzorgsmaatregelen te zien en ik ben er zelf ook een beetje in onderwezen tijdens mijn labveiligheidstraining. In het geval van een aardbeving, onder een tafel of stoel gaan en uit de buurt blijven van mogelijk vallende objecten. Als die niet beschikbaar zijn, dan zo goed mogelijk je hoofd beschermen. Volgens Ite zijn de meeste huizen en gebouwen in LA van hout gemaakt (als in, de fundering en het skelet is van hout). Dat is het meest bestendig tegen aardbevingen, het geeft mee, wat beton en staal niet doet. Dat is ook te zien in de huizen die in aanbouw zijn. Het skelet is van hout.
Iets minder dreigend zijn de verkeersregels in LA. Ik weet niet of deze ook gelden voor andere plaatsen, maar in LA mag je bij de meeste stoplichten door rood rijden als je rechts afslaat en er geen verkeer aankomt (tenzij anders aangegeven). Dat stroomt lekker door, maar als je naar links wil moet je waarschijnlijk langer wachten. Vaak zijn de banen voor rechtdoor en naar links gecombineerd en moet je eerst wachten tot het tegemoetkomende verkeer is gepasseerd voor je kan afslaan. Verder is er geen regel voor rechts of links passeren van iemand, dat mag aan beide kanten (niet zoals in Nederland dat het alleen via rechts mag).
Iets dat opvalt in supermarkten is dat mensen hun boodschappen niet inpakken, dat wordt gedaan door de cassier of door zijn / haar assistent. Inderdaad, soms staat er iemand bij de kassa puur om de boodschappen in de pakken. Zeker bij Trader Joe's, waar er geen band voor en achter de kassa zit, kan dit leiden tot langere wachttijden. Nu als echte Hollander doe ik altijd mijn best om zelf de boodschappen in te pakken als de cassier die aan het scannen is :p.
Aangezien ik nu permanent in mijn huisje zit, kan ik ook post ontvangen hier. Mijn adres is: 6411 Monterey Road #22, Los Angeles, CA 90042, United States. Het is wel goed om aan te geven als je iets gestuurd heb, zodat Abby mijn post niet per ongeluk weggooid :P.
Dit weekend weer een nieuwe post, hopelijk met wat info over al het nieuwe eten dat ik heb ontdekt in mijn korte verblijf hier en mijn uitje naar CalTech :D
maandag 7 december 2015
4 tot 6 December
Het Sinterklaasweekend heb ik bij Ite doorgebracht. Abby had al een gast staan die 5 en 6 december de kamer zou huren, dus nu ben ik voor die tijd bij Ite in huis. Ik heb de kamer van haar dochter (die al uit huis is, maar soms langskomt). Het is zeker luxer dan die van Abby, met een airco / verwarming en een grote kledingkast (en 2 niet aangesloten Mac computers).
Een paar foto's:
Ik kan bij Ite wassen, aangezien ze een supermoderne wasmachine en droger heeft die waterzuinig zijn. Maar op een 'gewone' dag is de droger niet nodig. Dan kan de was buiten worden opgehangen.
Ik heb dit weekend veel gewerkt. Vrijdag heb ik de laatste internetmodule van mijn proefdiertraining afgemaakt. Nu alleen nog het praktische deel van de training doen. Verder is mijn research proposal af en mijn stagebegeleiders zijn er allebei tevreden mee, dus dat zijn weer wat studiepunten in de pocket :D.
In het weekend heb ik aan mijn eigen project gewerkt. In dit geval is het nog wat saai, maar ik ga daar binnenkort nog wel meer over vertellen. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik nog veel te doen heb aan voorwerk, dus het kan nog wel een tijdje duren voor ik iets nuttigs kan zeggen erover.
Ik heb nog een paar foto's van mijn werkplek op het lab:
Het is lekker knus, en ik zit hier op dit moment vaak te werken, aangezien ik nog geen labwerk mag doen tot ik al mijn certificaten heb.
Het is een iets kortere blogpost deze keer, aangezien ik veel gedaan heb waar ik weinig over kan zeggen nog. Morgen (maandag) ga ik weer terug naar Abby's kamer en daar blijf ik voor de rest van mijn stage, zoals het er nu naar uitziet.
Een paar foto's:
 |
| Mijn bed en bureautje |
 |
| De woonkamer |
 |
| De keuken |
 |
| De achtertuin, ook de helling de heuvel op. |
 |
| Mijn was :P |
Ik heb dit weekend veel gewerkt. Vrijdag heb ik de laatste internetmodule van mijn proefdiertraining afgemaakt. Nu alleen nog het praktische deel van de training doen. Verder is mijn research proposal af en mijn stagebegeleiders zijn er allebei tevreden mee, dus dat zijn weer wat studiepunten in de pocket :D.
In het weekend heb ik aan mijn eigen project gewerkt. In dit geval is het nog wat saai, maar ik ga daar binnenkort nog wel meer over vertellen. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik nog veel te doen heb aan voorwerk, dus het kan nog wel een tijdje duren voor ik iets nuttigs kan zeggen erover.
Ik heb nog een paar foto's van mijn werkplek op het lab:
 |
| Dit is mijn werkplekje. Niet heel groot, maar ruim voldoende voor mijn kleine laptopje :). Door het raam is 1 van de labs te zien waar moculair werk wordt gedaan (met DNA en eiwitten). |
 |
| het bureau van Chen-Chen, een Chinese PhD student die ook veel computerwerk doet. |
 |
| De openbare boekenkast, de waterdispenser en het bureau van de labsecretaresse (?). |
Het is een iets kortere blogpost deze keer, aangezien ik veel gedaan heb waar ik weinig over kan zeggen nog. Morgen (maandag) ga ik weer terug naar Abby's kamer en daar blijf ik voor de rest van mijn stage, zoals het er nu naar uitziet.
vrijdag 4 december 2015
29 November tot 3 December
weer een bericht vanuit LA. Deze keer met wat meer info over mijn stagelocatie.
De eerste week was lekker rustig door Thanksgiving weekend, maar nu, in week 2 van mijn stage, begint het een beetje gang te krijgen. Even wat meer uitleg: ik loop stage op het Norris Comprehensive Cancer Center, dat is een onderzoekscentrum/ziekenhuis van de University of Southern California (USC). In de buurt zitten nog meer ziekenhuizen (Keck Hospital) ook van de USC en samen heet de locatie de Health Science Campus. Dingen als geneeskunde en pharmacy worden dan ook hier gegeven door de universiteit. De USC heeft nog een andere locatie meer in het centrum van LA en dat wordt de University Park Campus (UPC) genoemd. Alle andere (niet-health) vakken worden daar gegeven. Tussen deze twee campussen rijden shuttles (bussen) ongeveer elk half uur. De tocht is ongeveer 30 minuten afhankelijk van het verkeer.
Waarom deze uitleg? Ik snapte er zelf ook niet zo veel van eerst, maar het is relevant omdat ik deze week 2 korte cursusen/lessen op de UPC had. Ik ben namelijk zogenaamd niet bevoegd om in een lab te werken tot ik de juiste certificaten heb voor veilig werken in een lab. Nu heb ik dit in Nederland al gehaald, maar deze worden in Amerika niet erkend, dus vandaar dat ik nogmaals moest leren over Bloodborne Pathogens (ziektes die overgedragen kunnen worden via bloed) en over General Laboratory Safety (algemene laboratorium veiligheid). In Nederland en Amerika zijn dingen bijna precies hetzelfde geregeld, met hier en daar een ander labeltje, is wat ik heb geleerd van deze cursusen. Nu heb ik deze achter de rug. Voor General Laboratory Safety moet ik nog wel een opdracht maken voordat ik mijn certificaat krijg, maar dat is geen probleem.
Een andere cursus die ik ben begonnen is iets relevanter en dat gaat over het omgaan met proefdieren, specifiek muizen, binnen de VS en USC. Opnieuw iets dat ik al in Nederland heb geleerd soort van, maar nu is het via het internet en een stuk korter. Als ik klaar ben met de internet opdrachten komt het praktische deel, waarbij ik moet laten zien hoe ik met een muis omga en waarbij ik als het goed is ook leer over de handelingen die ik ga uitvoeren. In mijn geval zullen dat bloedafnames zijn en vaccinaties, dus niet heel ingrijpend.
Ik had een paar foto's gemaakt van waar ik zit, vooral van het binnenplein waar ik lunch. De foto's zijn later op de middag genomen, toen de zon al achter de gebouwen zat, dus denk het in in vol zonlicht :P.
 |
| Het restaurant met het terrasje ervoor. Binnen is ook een Starbucks waar altijd een rij voorstaat. |
 |
| Dit is de bibliotheek en een deel van het plein ervoor. Hiervandaan is de foto van het restaurant genomen. |
 |
| Dit is het andere ziekenhuis gebouw. Goed leesbaar: Keck Medicine of USC. Vanaf het terras van het restaurant genomen. |
 |
| Dit is een hele slechte foto (:p) van het Norris Cancer Center. Ik zit hier op de 5e verdieping (6th floor) van de 6 verdiepingen in totaal. |
Excuses voor de lage kwaliteit van sommige foto's. Ik zal volgende keer mijn camera gebruiken in plaats van mijn mobiel en een geschikter moment van de dag.
Ik ben deze week Maandag en Dinsdag op de fiets naar stage gegaan. Dat is goed te doen: ongeveer 25 minuten heen en 40 minuten terug (ik moet immers de heuvel op op de terugweg :P). Ik moet wel vroeg weg van het lab als ik voor het donker thuis wil zijn. In de winter is het al rond 5 uur donker. De rest van de tijd heb ik met Ite meegereden in haar auto. Ze komt langs mijn huisje onderweg naar het lab, dus ik kan zo meerijden. Dan kan ik wat langer op het lab blijven. Volgens Ite worden de dagen vanaf 21 December weer langer, dus vanaf dan ga ik waarschijnlijk meer met de fiets.
Ander nieuws: ik heb een goede deal gesloten met mijn landlady Abby. Na 7 December kan ik voor de rest van mijn stage in mijn huidige huisje blijven voor een bedrag van $25 per nacht. Dat komt uit op ongeveer $800 of 750 euro per maand. Dat is erg goedkoop voor een privekamer in LA dat ook zo gunstig gelegen ligt voor mijn stage, dus ik ben hier heel erg blij mee! :D
5 tot 7 December verblijf ik bij Ite voor een paar dagen, tot ik weer terug kan. Abby's kamer is die dagen al door iemand anders gehuurd.
Ik ben ook weer aan het sporten. Ik heb besloten dat 's ochtends de beste tijd is. Dus ik sta op rond 6:30, dan ga ik lekker op de veranda (warmer aangekleed) mijn oefeningen doen voor ongeveer 15-20 minuten en dan naar binnen om te rekken en strekken. Het is 's ochtends nog wat fris, maar het is al vroeg licht, dus dat is voor mij nu de beste tijd.
Ik ben ook weer aan het sporten. Ik heb besloten dat 's ochtends de beste tijd is. Dus ik sta op rond 6:30, dan ga ik lekker op de veranda (warmer aangekleed) mijn oefeningen doen voor ongeveer 15-20 minuten en dan naar binnen om te rekken en strekken. Het is 's ochtends nog wat fris, maar het is al vroeg licht, dus dat is voor mij nu de beste tijd.
Volgende blogpost verwacht ik dit weekend te maken. Tot dan!
zondag 29 november 2015
Eerste post :D - Eerste week in Amerika
Hey iedereen,
hierbij mijn eerste bericht vanuit Amerika. Ik heb een hoop te vertellen dus bereid je voor op een lang verhaal.
De Reis
Beginnend met mijn vluchten naar Amerika: ik ben vanaf Schiphol via Heathrow naar Los Angeles (LAX) gevlogen. Op Schiphol afscheid genomen van pap en mam, thuis al van Joran en Bjarne. De eerste vlucht was ongeveer een uur (iets langer). Op Heathrow had ik 3 uur de tijd om over te stappen op de 10 uur vlucht naar LAX.
Geen problemen met de vluchten, bagage (die ging direct door naar LA vanuit Schiphol), security en de Amerikaanse douane. Al met al, vanaf 10 uur was ik op Schiphol en ik kwam 19:00 aan op LAX. De reis duurde in totaal dus 9 uur + het 9 uur tijdsverschil.
Nog wat details over mijn vlucht van Heathrow naar LAX: het was de eerste keer dat ik langer dan 1 uur vloog. Het was een groot vliegtuig. In de economy class zaten mensen in rijen van 3 + 4 + 3. Ik zat meer aan de achterkant van het vliegtuig en zat in een 2 + 4 + 2 rij aan de kant van het looppad. In de stoel ingebouwd zat een scherm met een aanbod van films, series en muziek (ook audioboeken). Er werd avondeten en soort van ontbijt (?) geserveerd en tussendoor water en andere drankjes.
Naast mij zat Tom, een Amerikaan uit Los Angeles (met het stereotypische formaat). Hij is erg aardig en ik heb grote delen van de vlucht met hem gepraat. Hij is professor Geophysics and Engineering aan CalTech (de LA variant van de technische universiteit) (de locatie waar de tv show 'big bang theory' wordt opgenomen) en kwam terug van een conferentie in Luxemburg. Hij vond het weer maar niks. Hij onderzoekt aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, maar voornamelijk hoe gebouwen beschermd kunnen worden tegen aardbevingen. Dat is in Californie nogal een ding. Tijdens de vlucht heb ik veel aan Tom gevraagd over Amerika, de topografie en de politiek. Bijna alle issues in Amerika hebben op enige manier te maken met politiek (dat zal in Nederland niet anders zijn), maar daardoor zijn vaak voor de hand liggende oplossingen niet mogelijk. Tom heeft mij na de vlucht uitgenodigd langs te komen op CalTech zodra ik een beetje gesettled ben in LA. Ga ik zeker doen :D.
Wel bijzonder aan deze vlucht is dat de zonsondergang omgekeerd werd en vervolgens 6 uur duurde. Grappig, maar we vlogen met de zon mee, dus de zon was constant aan het ondergaan. De vluchtroute ging via het zuiden van Groenland en van daar met een boog naar LA, dus boven Groenland was het donker, maar van daar uit richting LA haalde we de zon weer in en was het een 6 uur lange zonsondergang. Erg vreemd ;).
Ite, mijn stagebegeleidster, heeft mij vanaf LAX opgehaald en afgezet bij mijn nieuwe huisje. Ze had een breakfast burrito voor me meegenomen voor het geval ik nog niet had gegeten in het vliegtuig. Ik was supergaar tegen die tijd, dus in mijn kamer aangekomen ben ik gelijk naar bed gegaan.
Mijn Onderkomen
Het is een mooi huisje: het is een trailer (het lijkt op een bungalow in nederlandse termen). Ik deel de badkamer, woonkamer en keuken met Abby, de huisbazin. Ik heb een eigen kamer met aparte ingang en een tweepersoons bed. (het is niet groot genoeg om een goede foto van te maken, maar dat geeft niet :P). Abby heeft een hond (Odie) en een kat (zonder naam ?). Ik maak mijn eigen eten en heb wat ruimte voor boodschappen in de koelkast en kasten. Ik kan hier tot 5 December blijven, dan heeft Abby een andere gast voor 3 dagen, en dan kan ik weer terug. Mogelijk kan ik hier de hele tijd blijven, als Abby de gast die in Januari de kamer heeft geboekt kan afzeggen. De 3 dagen waarin ik niet bij Abby kan blijven, mag ik bij Ite slapen. Haar huisje is op 10 minuten loopafstand.
De Jetlag
De eerste keer dat ik een jetlag heb gehad: ik werd super snel moe, al rond 4-5 uur 's middags, tot op het punt dat mijn lichaam afkoelde zoals dat gebeurt tijdens het slapen. Eenmaal in slaap werd ik rond 2-3 uur wakker en viel daarna niet meer goed in slaap. Dat is nu, na ongeveer 5 dagen, afgelopen en nu kan ik goed slapen.
Mijn Stageplek
Ik loop dus stage bij het Norris Comprehensive Cancer Center. Dat ligt op de Health Science Campus van de University of Southern California (USC). Het is eigenlijk net als de medische ziekenhuizen in Nederland: er is een deel voor patientenzorg en een deel voor onderzoek. De campus is erg groot en er zijn meerdere gebouwen.
Ik heb een plekje op het lab gekregen van Ite. Het is een soort kantoortje dat tegen het lab aan zit. Het lab bestaat uit meerdere delen, gescheiden door een gang in het midden. Iedereen heeft een eigen werkplek in het lab en een eigen bureau. Mensen zijn erg aardig, werken allemaal aan hun eigen project en zijn altijd bereidt te helpen als nodig. Ik heb zelf nog niets kunnen doen, aangezien ik voor Amerikaanse standaarden niet gediplomeerd ben. Ik heb de relevante trainingen in Nederland al gehad, maar dat wordt niet door het USC erkent. Dus die ga ik 1 en 2 December nog een keer volgen :P. Tot die tijd kan ik alleen maar kijken en werken aan mijn projectsvoorstel (een onderdeel van de stage die afgerond moet worden voor het begin van experimenten).
De Stad
Los Angeles (of LA) is echt supergroot. Het is niet echt te vergelijken met een stad in Nederland, aangezien de lengte van LA gelijk is aan de afstand tussen twee steden in Nederland, als het niet groter is. Door de stad lopen vooral snelwegen en de auto is het meestgebruikte transport middel. Er zijn veel heuvels. De stad is opgebouwd uit wijken, vergelijkbaar met minigemeentes. Deze gemeentes hebben controle over onderwijs, water, en het onderhoud van openbare voorzieningen en wegen. De wijken kunnen dus erg verschillen. Ik woon in de wijk Los Angeles in de stad Los Angeles (ik weet het, super verwarrend), Ite woont in South Pasadena. Dit is een iets mooiere wijk met luxere huizen. De overgang is duidelijk zichtbaar.
Al hoewel de stad is ingericht op auto's, met de fiets dingen bereizen is goed mogelijk voor me. Ik woon op 25 minuten fietsafstand van mijn stageplek (heuvel afwaards grotendeels :P) en op 10 minuten afstand van een winkeltje in de buurt om boodschappen te halen, Trader Joe's. Het is een kleine winkel voor Amerikaanse standaarden, maar erg gezellig. Ite haalt hier zelf ook haar boodschappen en heeft mij de eerste paar keer meegenomen met de auto. Dicht in de buurt ligt ook een grotere winkel (5 minuten loopafstand) dat meer weg heeft van een Albert Heijn, maar deze is ook iets duurder. Ze hebben meer keuze en hele paden vol met 1 type product.
Op fietsafstand liggen 2 winkelstraten in de buurt, 1 in LA en 1 in South Pasadena. Ik heb vandaag een beetje rondgekeken op de winkelstraat in LA, maar dat is niet heel bijzonder. Heel veel nagelstudio's, eettentjes en een paar kleding- en schoenenwinkels. Verder hebben ze ook dollar stores, waar alles letterlijk 1 dollar kost. Ik ga morgen wat kijken in South Pasadena, aangezien ik nog een Amerikaans nummer probeer te regelen. Tot nu toe bieden 2 van de grootste providers (T-mobile en Metro) alleen maar abonnementen beginnend bij 35 dollar per maand. AT&T, die een winkel in hebben in de buurt van Trader Joe's, zouden ook prepaid aanbieden, maar dat moet ik daar nog even navragen (en ja, veel winkels zijn op zondag standaard open).
Het Weer
Het is nu herfst in LA, dus dat betekend dat het fris is in de schaduw en warm in de zon. 's Avonds koelt het heel erg af, aangezien het klimaat lijkt op dat van een woestijn. Overdag is het goed te doen, zeker omdat ik veel tijd binnen doorbreng, waar alles bijna een airco heeft. Maar buiten is het lekker met iets van een vestje aan.
Overig
Mijn Fiets: Ite is de beste stagebegeleidster ooit en heeft mij een fiets te leen gegeven voor zolang als ik hier ben. Ze had die speciaal voor mij een beurt laten geven bij de fietsenwinkel. De fiets heeft 21 versnellingen (wel nodig met al die heuvels), 2 sloten (nodig met al de diefstal) en een paar lampjes (het is nu rond 5 uur al donker). Verder heb ik er een helm en opvallend vestje bij gekregen en een fietstas. De mensen in LA zijn niet gewend aan fietsers en ik moet daarom ook voorzichtig zijn. Er is een fietspad op het grootste deel van de weg naar het Norris, maar dat is niet van Nederlandse kwaliteit. Het is eerder een strook bedoeld voor fietsers. Rechts staan vaak auto's geparkeerd die niet altijd letten op of er een fietser aankomt en links rijden auto's soms met 45 miles/h (ongeveer 70 km/h). Als je wilt afslaan of bij een stoplicht staat, deel je de baan met auto's.
Ander vervoer zou zijn een auto, maar het is duur om te huren en een gedoe om te kopen. Verder is het duur om te parkeren bij het Norris. Openbaar vervoer is niet top. Er rijden wat treinen, maar het spoor ligt uit de weg. Wel goed om naar het centrum van LA te reizen. Bussen zijn er ook, maar volgens Ite worden die vooral gebruikt door mensen die geen auto kunnen betalen en rijden niet altijd op tijd.
Thanksgiving: Een echte Amerikaanse feestdag. Iedereen heeft bijna vrij, met uitzondering van een handje vol winkels die open zijn. Meeste Amerikanen gaan samen met hun familie Thanksgiving dinner eten, wat bestaat uit kalkoen, zoete aardappelen, boontjes, mashed potatoes etc. Ik was door Ite uitgenodigd en heb samen met haar dochter Amber, haar vriend Dan en 3 andere masterstudentes uit India van haar lab gegeten. Het was erg lekker en gezellig. Na afloop hebben we Pictionary gespeeld en heb ik nog wat kalkoen meegekregen voor de dag daarna.
Black Friday: Ik had deze dag vrij. Dit is de dag waarop er veel winkels grote kortingsacties hebben en er volgens Ite en Dan, mensen soms kamperen voor de winkels om de limited deals te krijgen. Ik heb geen winkels bezocht die dag :P.
Ik voel me erg op mijn gemak in mijn nieuwe huisje. Ik heb alles dat ik nodig heb en de vrijheid om te doen wat ik wil. Nu is het nog rustig door Thanksgiving volgend op het weekend, maar ik kan mijn eigen rooster bepalen en nu dat ik een fiets heb ook mijn eigen werktijden. Via Skype kan ik in contact blijven met het thuisfront. Voor mensen die graag nog even wat willen kletsen, zie de mail voor mijn Skype naam. Met een tijdsverschil van 9 uur komt de ochtend voor mij en de late middag/avond voor Nederland goed uit. Laat het van tevoren maar even weten. Ik heb in mijn huisje wifi, dus ben bereikbaar via Whatsapp, mail, facebook, etc.
hierbij mijn eerste bericht vanuit Amerika. Ik heb een hoop te vertellen dus bereid je voor op een lang verhaal.
De Reis
Beginnend met mijn vluchten naar Amerika: ik ben vanaf Schiphol via Heathrow naar Los Angeles (LAX) gevlogen. Op Schiphol afscheid genomen van pap en mam, thuis al van Joran en Bjarne. De eerste vlucht was ongeveer een uur (iets langer). Op Heathrow had ik 3 uur de tijd om over te stappen op de 10 uur vlucht naar LAX.
Geen problemen met de vluchten, bagage (die ging direct door naar LA vanuit Schiphol), security en de Amerikaanse douane. Al met al, vanaf 10 uur was ik op Schiphol en ik kwam 19:00 aan op LAX. De reis duurde in totaal dus 9 uur + het 9 uur tijdsverschil.
Nog wat details over mijn vlucht van Heathrow naar LAX: het was de eerste keer dat ik langer dan 1 uur vloog. Het was een groot vliegtuig. In de economy class zaten mensen in rijen van 3 + 4 + 3. Ik zat meer aan de achterkant van het vliegtuig en zat in een 2 + 4 + 2 rij aan de kant van het looppad. In de stoel ingebouwd zat een scherm met een aanbod van films, series en muziek (ook audioboeken). Er werd avondeten en soort van ontbijt (?) geserveerd en tussendoor water en andere drankjes.
Naast mij zat Tom, een Amerikaan uit Los Angeles (met het stereotypische formaat). Hij is erg aardig en ik heb grote delen van de vlucht met hem gepraat. Hij is professor Geophysics and Engineering aan CalTech (de LA variant van de technische universiteit) (de locatie waar de tv show 'big bang theory' wordt opgenomen) en kwam terug van een conferentie in Luxemburg. Hij vond het weer maar niks. Hij onderzoekt aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, maar voornamelijk hoe gebouwen beschermd kunnen worden tegen aardbevingen. Dat is in Californie nogal een ding. Tijdens de vlucht heb ik veel aan Tom gevraagd over Amerika, de topografie en de politiek. Bijna alle issues in Amerika hebben op enige manier te maken met politiek (dat zal in Nederland niet anders zijn), maar daardoor zijn vaak voor de hand liggende oplossingen niet mogelijk. Tom heeft mij na de vlucht uitgenodigd langs te komen op CalTech zodra ik een beetje gesettled ben in LA. Ga ik zeker doen :D.
Wel bijzonder aan deze vlucht is dat de zonsondergang omgekeerd werd en vervolgens 6 uur duurde. Grappig, maar we vlogen met de zon mee, dus de zon was constant aan het ondergaan. De vluchtroute ging via het zuiden van Groenland en van daar met een boog naar LA, dus boven Groenland was het donker, maar van daar uit richting LA haalde we de zon weer in en was het een 6 uur lange zonsondergang. Erg vreemd ;).
Ite, mijn stagebegeleidster, heeft mij vanaf LAX opgehaald en afgezet bij mijn nieuwe huisje. Ze had een breakfast burrito voor me meegenomen voor het geval ik nog niet had gegeten in het vliegtuig. Ik was supergaar tegen die tijd, dus in mijn kamer aangekomen ben ik gelijk naar bed gegaan.
Mijn Onderkomen
Het is een mooi huisje: het is een trailer (het lijkt op een bungalow in nederlandse termen). Ik deel de badkamer, woonkamer en keuken met Abby, de huisbazin. Ik heb een eigen kamer met aparte ingang en een tweepersoons bed. (het is niet groot genoeg om een goede foto van te maken, maar dat geeft niet :P). Abby heeft een hond (Odie) en een kat (zonder naam ?). Ik maak mijn eigen eten en heb wat ruimte voor boodschappen in de koelkast en kasten. Ik kan hier tot 5 December blijven, dan heeft Abby een andere gast voor 3 dagen, en dan kan ik weer terug. Mogelijk kan ik hier de hele tijd blijven, als Abby de gast die in Januari de kamer heeft geboekt kan afzeggen. De 3 dagen waarin ik niet bij Abby kan blijven, mag ik bij Ite slapen. Haar huisje is op 10 minuten loopafstand.
 |
| De veranda, altijd in de schaduw |
 |
| Mijn kamertje |
 |
| De voorkant van het huisje |
 |
| Mijn bed en kledingrek |
 |
| Vanaf mijn bed gezien, mijn bureautje (rechts) |
 |
| Mijn bureautje |
De Jetlag
De eerste keer dat ik een jetlag heb gehad: ik werd super snel moe, al rond 4-5 uur 's middags, tot op het punt dat mijn lichaam afkoelde zoals dat gebeurt tijdens het slapen. Eenmaal in slaap werd ik rond 2-3 uur wakker en viel daarna niet meer goed in slaap. Dat is nu, na ongeveer 5 dagen, afgelopen en nu kan ik goed slapen.
Mijn Stageplek
Ik loop dus stage bij het Norris Comprehensive Cancer Center. Dat ligt op de Health Science Campus van de University of Southern California (USC). Het is eigenlijk net als de medische ziekenhuizen in Nederland: er is een deel voor patientenzorg en een deel voor onderzoek. De campus is erg groot en er zijn meerdere gebouwen.
Ik heb een plekje op het lab gekregen van Ite. Het is een soort kantoortje dat tegen het lab aan zit. Het lab bestaat uit meerdere delen, gescheiden door een gang in het midden. Iedereen heeft een eigen werkplek in het lab en een eigen bureau. Mensen zijn erg aardig, werken allemaal aan hun eigen project en zijn altijd bereidt te helpen als nodig. Ik heb zelf nog niets kunnen doen, aangezien ik voor Amerikaanse standaarden niet gediplomeerd ben. Ik heb de relevante trainingen in Nederland al gehad, maar dat wordt niet door het USC erkent. Dus die ga ik 1 en 2 December nog een keer volgen :P. Tot die tijd kan ik alleen maar kijken en werken aan mijn projectsvoorstel (een onderdeel van de stage die afgerond moet worden voor het begin van experimenten).
De Stad
Los Angeles (of LA) is echt supergroot. Het is niet echt te vergelijken met een stad in Nederland, aangezien de lengte van LA gelijk is aan de afstand tussen twee steden in Nederland, als het niet groter is. Door de stad lopen vooral snelwegen en de auto is het meestgebruikte transport middel. Er zijn veel heuvels. De stad is opgebouwd uit wijken, vergelijkbaar met minigemeentes. Deze gemeentes hebben controle over onderwijs, water, en het onderhoud van openbare voorzieningen en wegen. De wijken kunnen dus erg verschillen. Ik woon in de wijk Los Angeles in de stad Los Angeles (ik weet het, super verwarrend), Ite woont in South Pasadena. Dit is een iets mooiere wijk met luxere huizen. De overgang is duidelijk zichtbaar.
Al hoewel de stad is ingericht op auto's, met de fiets dingen bereizen is goed mogelijk voor me. Ik woon op 25 minuten fietsafstand van mijn stageplek (heuvel afwaards grotendeels :P) en op 10 minuten afstand van een winkeltje in de buurt om boodschappen te halen, Trader Joe's. Het is een kleine winkel voor Amerikaanse standaarden, maar erg gezellig. Ite haalt hier zelf ook haar boodschappen en heeft mij de eerste paar keer meegenomen met de auto. Dicht in de buurt ligt ook een grotere winkel (5 minuten loopafstand) dat meer weg heeft van een Albert Heijn, maar deze is ook iets duurder. Ze hebben meer keuze en hele paden vol met 1 type product.
Op fietsafstand liggen 2 winkelstraten in de buurt, 1 in LA en 1 in South Pasadena. Ik heb vandaag een beetje rondgekeken op de winkelstraat in LA, maar dat is niet heel bijzonder. Heel veel nagelstudio's, eettentjes en een paar kleding- en schoenenwinkels. Verder hebben ze ook dollar stores, waar alles letterlijk 1 dollar kost. Ik ga morgen wat kijken in South Pasadena, aangezien ik nog een Amerikaans nummer probeer te regelen. Tot nu toe bieden 2 van de grootste providers (T-mobile en Metro) alleen maar abonnementen beginnend bij 35 dollar per maand. AT&T, die een winkel in hebben in de buurt van Trader Joe's, zouden ook prepaid aanbieden, maar dat moet ik daar nog even navragen (en ja, veel winkels zijn op zondag standaard open).
Het Weer
Het is nu herfst in LA, dus dat betekend dat het fris is in de schaduw en warm in de zon. 's Avonds koelt het heel erg af, aangezien het klimaat lijkt op dat van een woestijn. Overdag is het goed te doen, zeker omdat ik veel tijd binnen doorbreng, waar alles bijna een airco heeft. Maar buiten is het lekker met iets van een vestje aan.
Overig
Mijn Fiets: Ite is de beste stagebegeleidster ooit en heeft mij een fiets te leen gegeven voor zolang als ik hier ben. Ze had die speciaal voor mij een beurt laten geven bij de fietsenwinkel. De fiets heeft 21 versnellingen (wel nodig met al die heuvels), 2 sloten (nodig met al de diefstal) en een paar lampjes (het is nu rond 5 uur al donker). Verder heb ik er een helm en opvallend vestje bij gekregen en een fietstas. De mensen in LA zijn niet gewend aan fietsers en ik moet daarom ook voorzichtig zijn. Er is een fietspad op het grootste deel van de weg naar het Norris, maar dat is niet van Nederlandse kwaliteit. Het is eerder een strook bedoeld voor fietsers. Rechts staan vaak auto's geparkeerd die niet altijd letten op of er een fietser aankomt en links rijden auto's soms met 45 miles/h (ongeveer 70 km/h). Als je wilt afslaan of bij een stoplicht staat, deel je de baan met auto's.
Ander vervoer zou zijn een auto, maar het is duur om te huren en een gedoe om te kopen. Verder is het duur om te parkeren bij het Norris. Openbaar vervoer is niet top. Er rijden wat treinen, maar het spoor ligt uit de weg. Wel goed om naar het centrum van LA te reizen. Bussen zijn er ook, maar volgens Ite worden die vooral gebruikt door mensen die geen auto kunnen betalen en rijden niet altijd op tijd.
 |
| De leenfiets van Ite, met helm en fietstas |
Thanksgiving: Een echte Amerikaanse feestdag. Iedereen heeft bijna vrij, met uitzondering van een handje vol winkels die open zijn. Meeste Amerikanen gaan samen met hun familie Thanksgiving dinner eten, wat bestaat uit kalkoen, zoete aardappelen, boontjes, mashed potatoes etc. Ik was door Ite uitgenodigd en heb samen met haar dochter Amber, haar vriend Dan en 3 andere masterstudentes uit India van haar lab gegeten. Het was erg lekker en gezellig. Na afloop hebben we Pictionary gespeeld en heb ik nog wat kalkoen meegekregen voor de dag daarna.
Black Friday: Ik had deze dag vrij. Dit is de dag waarop er veel winkels grote kortingsacties hebben en er volgens Ite en Dan, mensen soms kamperen voor de winkels om de limited deals te krijgen. Ik heb geen winkels bezocht die dag :P.
Ik voel me erg op mijn gemak in mijn nieuwe huisje. Ik heb alles dat ik nodig heb en de vrijheid om te doen wat ik wil. Nu is het nog rustig door Thanksgiving volgend op het weekend, maar ik kan mijn eigen rooster bepalen en nu dat ik een fiets heb ook mijn eigen werktijden. Via Skype kan ik in contact blijven met het thuisfront. Voor mensen die graag nog even wat willen kletsen, zie de mail voor mijn Skype naam. Met een tijdsverschil van 9 uur komt de ochtend voor mij en de late middag/avond voor Nederland goed uit. Laat het van tevoren maar even weten. Ik heb in mijn huisje wifi, dus ben bereikbaar via Whatsapp, mail, facebook, etc.
Abonneren op:
Posts (Atom)