09 tot 19 Maart 2016 - Drukke weken

Een tijd geleden sinds mijn laatste post. Niet mijn bedoeling, maar zeker de laatste week had ik een volle planning.

Vorige week was er niet bijzonder veel gebeurt, dus daar heb ik niet veel over te zeggen. Deze week was wel wat anders.
Officieel was afgelopen week 'spring break' (lentevakantie voor de Amerikaanse scholen). Ik heb daar niet veel van gemerkt.

Ik zal de weken per onderwerp bespreken.

Ten eerste was er veel gedoe met mijn fiets die ik leen van Ite. Vorige week woensdag was een van de remkabels losgeschoten op de weg terug naar huis. Nu is dat voornamelijk heuvelopwaarts, dus niet een al te groot probleem om thuis te komen. De dag daarna gelijk naar de fietsenmaker gegaan. Die heeft de rem weer aangesloten en de remmen weer bijgesteld, een halfuurtje werk. Volgens hem zijn de remblokjes aan vervanging toe, dus ik moet goed opletten wanneer ik merk dat de remmen niet meer goed genoeg werken. 

Verder heb ik deze week voor het eerst een lekke band gekregen. Erg verwonderlijk dat het zo lang heeft geduurd, aangezien er vaak glas en troep op de weg ligt, in ieder geval op de delen van de weg waar ik vaak rijd als fietser. Woensdag ochtend onderweg naar de supermarkt om boodschappen te doen. Naar huis gelopen en die dag met Ite naar het lab gereden. Ze gaf me een standaard Nederlands bandenplakkitje mee dat ik Donderdag ochtend heb gebruikt. Erg goed te doen. Donderdag had ik een dagje vrij genomen, en Vrijdag was mijn band nog perfect dat ik naar het lab toeging. Helaas weer lek dat ik terug wilde rijden. Dus weer met Ite, fiets achter in de auto, terug naar huis gereden, band opnieuw geplakt (er zat een nieuw gat in) en mijn beginnersfout verbeterd door de cactusstekel, die nog in mijn buitenband zat en een halve centimeter naar binnen stak, er deze keer wel uit te halen ;P. Vanaf de buitenkant was er weinig van te zien, maar de stekel stak perfect naar binnen. Die avond op de fiets naar Young Meditators meeting gegaan zonder problemen, dus nu echt opgelost :D.

Op het lab deze week was het redelijk rustig met experimenten. Ik ben begonnen met de eerste trainingen met de muis, vorige week, samen met Prerna. Daisy liet ons zien hoe. (Opnieuw kan ik niet te veel details geven, want openbare blog). De eerste training heb ik niet veel gedaan. Het was laat op de dag en ik wilde graag voor het donker naar huis fietsen. Woensdag deze week had ik een soort priveles: Prerna voelde zich niet lekker die dag, dus ging al snel naar huis. Ik had de kans om met 2 muizen te oefenen. Dat ging uitstekend en nu is het een kwestie van meer oefenen tot ik genoeg vaardigheid heb om de behandeling experimenteel uit te voeren. 

Doordat ik nu weet wat er precies allemaal nodig is voor de handeling, heb ik ook gelijk een hele hoop nieuwe energie om me de techniek eigen te maken en alles eromheen goed te regelen en te stroomlijnen: zorgen dat alle materialen aanwezig zijn, dat ik alles vantevoren al klaar heb liggen en dergelijke. 

Ik heb deze week met Evelyn ook wat experimenten uitgevoerd om RNA uit mijn cellijnen te halen en te laten 'sequencen'. Kort uitgelegd: DNA is de genetische code waar onze chromosomen uit bestaan. De chromosomen bevatten alle informatie die nodig is om een cel te laten functioneren, maar ze zijn afgeschermd van de rest van de cel in de celkern. Om de informatie in het DNA te gebruiken, bijvoorbeeld om eiwitten te maken, wordt de code van het DNA gecopieerd in RNA. RNAs zijn kleiner en kunnen daardoor de celkern uit en hun werk in de rest van de cel doen. Elk celtype heeft een ander deel van de informatie van het DNA dat daadwerkelijk gebruikt wordt, en om te kijken wat elke cel gebruikt, kan je kijken naar welk RNA er aanwezig is in de cel. 

RNA uit een cel halen is niet bijzonder moeilijk tegenwoordig. Er zijn veel bedrijven die RNA isolatie kitjes verkopen, zoals de kit die Evelyn en ik hadden gebruikt. Nu was het voor ons beiden een nieuwe kit, dus ik ging af op Evelyn's instructies. We hebben daar Maandag aan gewerkt en ook nog een deel Dinsdag. Ik had al snel door dat Evelyn's manier van werken niet mijn voorkeur heeft: ik weet graag van tevoren precies welke stappen gedaan moeten worden en bereid zo veel mogelijk van tevoren voor. Zo houd ik goed overzicht over wat ik aan het doen ben. Evelyn regelt deze dingen gedurende het experiment. Dat werkt voor mij niet zo lekker. Maar alles is goed verlopen en we hebben onze samples opgestuurd voor sequencing. Binnenkort krijgen we de uitslag daarvan (als in, de enorme hoeveelheid data waar ik verder niets mee ga doen). Ik heb zelf niet veel aan de sequencing, maar Ite had hierom gevraagd. 

Ook een hoop dingen in mijn vrije tijd gedaan: 

Afgelopen Donderdag de hele dag met Tom Heaton getourd door de omgeving van LA. Net zoals de vorige keer, een paar maanden geleden, had Tom, de CalTech Geophysics Professor, zijn rode BMW convertible meegenomen en hebben we een stuk rondgereden. Tom had een hoop te vertellen over de omgeving en ik had deze kans genomen om hem als ervaren onderzoeker uit te horen over zijn gedachtes over onderzoek in het algemeen. 

Over de route: zie de afbeelding :)

C geeft aan waar ik woon (Tussen Pasadena en Los Angeles in, rechts in het midden van de kaart). Dit is ongeveer de route zoals ik mij die herinner.

We zijn eerst naar de kust gereden en daarlangs naar het noordwesten de bergen in. Langs de kust was het erg aangenaam en koel, ook al reden we in volle zon. In Malibu hebben we gelunched in een strandcafe. We hadden een voorgerecht besteld (calamari, gefrituurde inktvis(jes)), dat we samen niet op kregen, zo groot was de portie. Vervolgens zijn we doorgereden door de landbouwgebieden en plantages. Er worden in deze streek veel aardbeien, sinaasappels en noten gekweekt en bijna elke boerderij had dan ook zijn eigen stand met vers fruit. De omgeving buiten de stad is heel divers en het bevat ook hele wilde natuur, waar niemand woont. Na de platte delen van de omgeving reden we de bergen in. Er waren delen, vooral in de dalen, die nog vlink begroeid waren en hier en daar was er een klein dorpje dat erg afgesloten was van de grote stad. In de bergen werd de bebouwing snel minder en was er slechts hier en daar een tank station of een donut winkel ;p.

Vanuit mijn huis kan ik de bergen in het noorden zien liggen en deze lopen van oost naar west. Ze vormen een beetje de noordelijke grens van LA. Voor mij werd wel goed duidelijk dat het niet 1 rij is, maar een heel landschap van bergen. Tom kon me veel vertellen over hoe de bergen gevormd zijn door de aardplaten. Het zijn vrij jonge bergen en daarom nog erg grof, maar ook zacht, waardoor ze afgerond lijken. Deze tijd van het jaar zijn ze nog groen, nu er af en toe nog regen valt, maar in de zomer is alles bruin en geel en is er een groot gevaar voor branden. Het gebied is zo groot dat daar niets aan te doen is, anders dan er niet wonen.

Het was een gezellige dag samen met Tom, vanaf ongeveer 10:30 tot 19:00 hebben we gereden. Helaas had Tom geen tijd meer om samen avond te eten, maar hij zette me af bij huis. Ik blijf met hem in contact :D.

Het is al een flinke post tot nu toe, maar ik wil natuurlijk schrijven over hoe het met mijn persoonlijke ontwikkeling gaat. 

Beginnend met de Young Meditators meeting van deze week (gisteren, afgelopen Vrijdag). Na mijn fiets op het laatste moment gefixed te hebben, na het avondeten naar de meeting gegaan. Deze week was niet anders dan andere weken en de discussie ging nu over discipline. Natuurlijk erg relevant als het gaat om meditatie, want mediteren op zich is niet iets waarvan je direct de positive effecten ondervind en kan erg frustrerend zijn als je het niet op de juiste manier aanpakt. Discipline is voor mij ook relevant als ik mijn gewoontes wil veranderen, aangezien het vaak wat moeite kost om iets nieuws aan te leren, dat vaak, in het begin, onplezierig is. Een voorbeeld is sporten: niet altijd even aangenaam, of ik heb er niet altijd zin is. Dan vereist het discipline om alsnog te sporten. Als het eenmaal een gewoonte is, kost het weinig moeite en mis ik het zelfs als ik het niet doe. Hetzelfde geldt voor meditatie. Wat we tijdens de meeting bespraken, is dat discipline ook plezierig kan (en moet) zijn. Het idee was dat we vaak onszelf verliezen in het bereiken van een doel dat we stellen, dat we daar discipline voor nodig hebben. Dan verzetten we ons tegen het navolgen van het doel en ervaren we het als onplezierig en negatief. Op die manier geven we op voordat we ons doel bereikt hebben, omdat we het te onplezierig vinden om de stappen te ondernemen om er te komen, of, als we het doel bereikt hebben, vallen we snel terug op onze oude situatie, nu dat ook de discipline wegvalt. De oplossing van de Buddisten is dan om te genieten van het nemen van de stappen en het doel wel in zicht te houden, maar niet alleen daarop te focussen. Dus niet te mediteren zodat je gemediteerd hebt, maar mediteren omdat je het zo fijn vindt om te mediteren. En diezelfde mentaliteit kan natuurlijk op elk doel of elke discipline toegepast worden. 

Wat voor mij ook opkwam tijdens de discussie is dat ik veel onderhandel met mijzelf als ik discipline toepas. Dit klinkt misschien wat vreemd, maar ik merk dat er 2 kanten van mij zijn (heb ik al eerder over geschreven volgens mij); een kant die graag wil groeien en mijzelf verbeteren als persoon (higher self), en een kant die liever hetzelfde blijft en lekker wilt luieren (lower self). Mijn higher self maakt vaak grootste plannen, maar het is erg vermoeiend om altijd in mijn higher self te zijn. Dus de rest van de dag is het een balans tussen de twee. Als ik moe ben of me niet lekker voel, dan heeft mijn lower self de overhand. Ik denk dan anders en ben laxer in hoe ik mijn tijd besteed. De plannen die ik in mijn higher self had gemaakt, kom ik niet na. Als excuus: te veel moeite, ik ben moe, ik heb geen zin, ik doe liever iets anders etc. Hoe groter mijn doel, hoe meer weerstand ik op die manier ondervind. Dus mijn aanpak de laatste weken is een onderhandeling. Op sommige momenten gebruik ik discipline om alsnog te doen wat ik had gepland, ook al heb ik daar geen zin in (en als ik eenmaal bezig ben, geniet ik er toch van :) ), en op andere momenten laat ik mezelf toe om wat meer te ontspannen. Verder merkte ik tijdens de discussie van de Young Meditators dat ik, in mijn lower self, mijn higher self meer moet 'vertrouwen' en me moet realiseren dat de plannen die ik maak ten behoefe zijn van mijzelf op lange termijn, ook al kan ik dat op het moment zelf, als mijn lower self, niet altijd goed herinneren.Van wat ik tijdens de discussie hoorde, werkt dit op dezelfde manier voor veel andere mensen, vandaar dat ik het hier bespreek in zo veel detail. 

De afgelopen weken heb ik ook veel tijd besteed aan het luisteren naar podcasts, vooral LondonReal. Deze podcast bestaat uit interviews met interessante personen (people worth watching, volgens de tagline). Het is erg gevarieerd (van Mixed Martial Arts fighters, tot body builders, tot musici, tot life coaches). Ik had besloten om naar iedereen te luisteren, ongeacht wat mijn vooroordelen waren en ik heb hele interessante ideeen gehoord. Superinspirerend om al die verhalen te horen. Ik zou het zeker aanraden. Voor mij is het bijzonder interessant, omdat deze mensen vaak principes toepassen waar ik tijdens mijn Life Purpose course en via Actualized.org veel over heb gehoord. Dat deze mensen de principes toepassen en daarmee erg succesvol zijn, inspireert mij om ze nog serieuzer te nemen.

Het horen van al deze nieuwe perspectieven heeft mij ertoe aangezet om een aantal aspecten van mijn dag/week te onderzoeken. Ik heb bepaalde ideeen over eten, mijn dagindeling, mijn energie en dergelijke, die ik al een hele tijd heb, maar die niet perse het meest nuttig voor mij zijn. Ik ben nu aan het testen waarom ik deze ideeen heb en of ze kloppen. Bijvoorbeeld: ik heb 3 grote maaltijden per dag; ontbijt, lunch, avondeten, maar ik heb nooit gekeken of ik echt zo vaak hoef te eten. Na mijn ontbijt ben ik altijd flink vol en als automatisme eet ik rond 12 uur lunch. Niet perse omdat ik trek heb, maar omdat ik altijd rond die tijd iets eet. Dus ik heb deze week een beetje getest hoe lang het duurt voordat ik moet eten na mijn ontbijt. Niet altijd perfect, aangezien ik soms qua plannig alsnog om 12 uur lunch. Maar ik heb in ieder geval door dat ik niet perse om 12 uur moet eten. Ik kan tot 15:00 zonder lunch makkelijk door. Ik merkte dat ik vooral minder goed kan nadenken lange tijd zonder lunch, maar dat ik het niet in mijn maag voel dat ik weer moet eten. Ook merk ik dat ik trek krijg kort nadat ik wat heb gegeten, wat mij vreemd lijkt, aangezien ik zo lang na het ontbijt zonder eten kan. 

Dit is slechts 1 van de voorbeelden van dingen die ik wil testen. Een ander voorbeeld is dat ik na het avondeten niet meer werk. Ik weet niet goed waarom ik denk dat ik niet meer kan werken na het avondeten; ik doe het gewoon niet. Dat vermindert de tijd die ik op een dag nuttig kan gebruiken, dus ik wil daar ook een beetje onderzoeken hoe goed ik na het avondeten kan werken. Gisteren bijvoorbeeld kwam ik laat thuis van de Young Meditators meeting, maar ben ik nog langer opgebleven om mijn dagboek bij te houden. Ik had hier donderdag geen tijd voor, dus ik had 2 dagen in te halen. Ik heb een uur aan mijn dagboek gewerkt, in bed, terwijl ik duidelijk moe was, maar alsnog erg geconcentreerd. Dat geeft voor mij opnieuw aan dat de gewoonte om niet na het avondeten te werken niet meer is dan dat. Nu heb ik nog niet de tijd genomen om een goed plan op te zetten om deze gewoontes systematisch te testen, maar daar heb ik dit weekend voor. 

Echt een lange blogpost, als ik er zo op terugkijk en ik zou nog meer kunnen schrijven, maar ik denk dat ik dat voor de volgende keer bewaar ;)

02 tot 08 Maart 2016 - Onderuit en back on track

Ten eerste, heel erg bedankt voor de feedback die ik van iedereen heb gekregen op mijn eerste kleine projectje. Ik ben heel blij dat jullie het zo goed ontvangen hebben en hoop dat ik het commentaar in volgende projecten kan gaan toepassen :D. 

De afgelopen dagen waren erg druk en leerzaam voor me. 

Ik heb mijn eerste eigen experiment afgerond vorige week vrijdag, zaterdag even gewerkt om de data wat netjes uit te zetten en dit vandaag (Dinsdag) aan Ite laten zien. Het experiment was een zogenaamde 'Western Blot'. Een aparte traditie binnen de biomedische wetenschappen :). 

Als eerste werd de Southern blot ontworpen. Dat was een manier om DNA op een gel te laden en door middel van een ladingsverschil tussen beide kanten van de gel op grootte te scheiden. DNA is negatief geladen en wordt dus langzaam door de gel naar de positieve pool getrokken. Kleinere stukken DNA gaan makkelijker door de gel heen dan grotere stukken en zo kon DNA op lengte worden gescheiden. 

Vervolgens kwam de Nothern blot: hetzelfde principe, maar dan met RNA. 

De Western blot is de laatste in deze traditie en deze is voor eiwitten. Nu werken eiwitten heel wat anders dan RNA of DNA, maar het principe blijft gelijk: eiwit wordt op grootte gescheiden door de gel. 

Hoe zet je zo'n Western blot op?

1) Maak een gel. Afhankelijk van hoe groot je denkt dat het eiwit is dat je wil zien (of meerdere eiwitten die je wilt zien) zijn er verschillende recepten. Niet bijzonder moeilijk, gewoon het recept volgen en de juiste dingen bij elkaar mikken. Dan in een mooi vormpje gieten en even wachten tot de gel gezet is. Dan in een vochtige tissue in de koelkast bewaren. De gel zelf is net een soort van gelei als je die in je handen neemt. 

2) Laad de eiwit op de gel. De gel staat rechtop met 10 gaatjes of gleuven waar iets ingeladen kan worden, zodat het netjes in een rechte lijn naar beneden loopt. Je wil graag een ladder hebben, een mengsel van eiwitten met leuke kleurtjes waarvan je weet hoe groot ze zijn, waaraan je de rest van de eiwitten kan meten. Daarna heb je nog ruimte voor 9 samples (andersgezegd, dingen die je wilt meten). In mijn geval waren dat de eiwitten van mijn 4 cellijnen. Met de overige ruimtes kan je doen wat je wil; ik had in 1 van de gleuven een controle eiwit geladen. Meer controles in experimenten zijn beter ;p. 

3) Run the gel (de gel laten lopen). Dit gebeurt door er stroom op aan te sluiten. De gel staat in een soort bad met een zoutoplossing en heeft 2 polen die aangesloten worden op een stroombron. Dan laat je de gel 1 tot 2 uur onder stroom staan, tot je eiwitten voldoende van elkaar zijn gescheiden. Dit is goed te zien aan de ladder, die leuke kleurtjes heeft :). Je wilt niet dat je eiwit van de gel afloopt. 

4) Breng het eiwit van de gel op een 'blot' of een papiertje. In de gel kan je niet veel met het eiwit doen. De gel is erg kwetsbaar, dus daarom brengen we het over op een velletje (geen idee eigenlijk, een soort plastic ?). Dat gaat op dezelfde manier: 2 stroombronnen, waardoor het eiwt van de gel op de blot wordt getrokken. Dat duurt een uurtje. Wel in een koude kamer zetten, aangezien de blot anders smelt ;). 

5) Als het eiwit op de blot zit, kan je de eiwitten gaan kleuren. Ik wilde 2 soorten eiwitten kleuren en daarvoor gebruikte ik een antilichaam. Deze worden in het lichaam gebruikt om specifieke ziekteverwekkers te herkennen, maar in de biomedische wetenschappen worden antilichamen vaak ook gebruikt om een specifiek eiwit te vinden. Dus ook nu :). Antilichaam bindt nogal traag, dus overnacht in de koude kamer op een bewegend platform zetten.

6) De volgende dag was je het overgebleven antilichaam weg en voeg je een nieuw antilichaam toe, tegen het eerste antilichaam. Jazeker, een antilichaam tegen een antilichaam. Daardoor krijg je nog meer antilichamen op 1 eiwit en kan je het eiwit uiteindelijk makkelijker zichtbaar maken. 

7) Daarna pas kan je kijken of je experiment is gelukt en foto's maken van de blot. Mijn 2e antilichaam gaf (UV)licht als ik er 2 stofjes bijgooide, niet te zien met het blote oog, dus daar hadden we een speciale camera voor. 

8) Mijn experiment was gelukt! Ik zag de eiwitten die ik hoopte te zien met de antilichamen die ik had gebruikt. En dat voor mijn eerste experiment :). 

9) Met photoshop de fotos wat netter neergezet, zodat het overzichtelijk was en Dinsdag laten zien aan Ite. 

En wat denk je: alles fout gedaan! Controle eiwit niet goed gekozen, verkeerde antilichaam gebruikt, verkeerde hoeveelheid eiwit geladen etc. Met al dit commentaar zou iemand anders misschien ongelukkig worden, maar ik vond het niet erg. Al deze dingen doe ik de volgende keer niet meer fout en nu weet ik welke wetenschappelijke eisen ik in ieder geval moet stellen een mijn volgende Western blots (ja, ik ga er nog meer doen). Superveel geleerd dus :D. Ik ga vol energie mijn volgende experiment opzetten, om deze keer wel een goede Western Blot te krijgen. 

Verdere ontwikkelingen op het lab: morgen ga ik serieus met muizenwerk beginnen. Gezien de openbaarheid van mijn blog ga ik liever niet in detail treden (niet iedereen is enthousiast over proefdieren), maar ik ben natuurlijk bereid om dat in een wat persoonlijkere manier te bespreken (messenger, skype, email etc). Vrijdag gaan Prerna en ik onze nieuwe, 3 weken oude muizen dopen en een naam (nummer) geven ;). Dat wordt een lange dag ... *zucht*. 

Op het lab gaat het dus lekker. In mijn vrije tijd heb ik even de gelegenheid genomen om niets te doen na afronding van mijn eerste projectje. Daardoor iets meer niets gedaan dan ik voor ogen had, en daar het ik Zondag even op gereflecteerd. Elke keer dat ik 'wegglijd' van mijn gekozen pad leer ik weer wat meer over mijzelf. Ook deze keer weer. Ik word niet per se strenger voor mezelf, maar herken mijn zwakkere punten en bedenk een plan om dat te verbeteren of te vermijden. In dit geval heb ik opgemerkt dat ik de neiging heb om videos (Youtube, Netflix etc) te gebruiken als een manier om niets te doen. Eerst was mijn argument dat ik ze kon gebruiken om te ontspannen. Dat klopt wel, maar ik verlies ook energie en motivatie als ik deze videos veel kijk. Ik besteed meer tijd dan nodig aan het 'ontspannen'. Mijn beslissing: geen videos kijken, alleen als deze daadwerkelijk leerzaam of motiverend zijn (en guess what, dat zijn er niet zo veel, alleen wat kookvideos ;p). Het gevolg is dat ik meer naar podcasts (internet radioshows (?)) ben gaan luisteren, vooral van interviews met interessante, motiverende mensen. Deze podcasts geven mij nieuwe inzichten, nieuwe ideeen en andere invalshoeken op bepaalde onderwerpen en hierdoor hoor ik over onderwerpen waar ik voorheen geen kennis over had. En deze podcasts zijn zodanig dat ik geen interesse heb om ernaar te luisteren als ik ondertussen niet iets anders kan doen, bijvoorbeeld eten/koken/celkweek onderhoud etc. Iets waarbij ik niet mijn volledige aandacht nodig heb. Hierdoor ben ik eerder geneigd om na afronding van mijn taak aan de volgende taak te beginnen en blijf ik niet hangen in een tussenstand van onproductiviteit, zoals ik had met videos. Een paar podcasts die ik leuk vind: Freedomain radio (over filosofie en logisch nadenken over vanalles eigenlijk), LondonReal (interviews met succesvolle mensen), Joe Rogan Experience (interviews met succesvolle/interessante mensen). 

Iets dat ik tot nu toe merk (na dit 2 dagen gedaan te hebben), is dat ik rustig ben, minder gehaast, minder ongerust over welke videos ik 'mis' of hoeveel ik er kan kijken in mijn vrije tijd. Dat is van tafel, in ieder geval voor de komende 60 dagen. Daarna zie ik wel weer :). 

Daarmee zal ik het een beetje afronden. Hopelijk wat meer inzicht in mijn gedachtes, falen en leerweg. Je denkt misschien dat ik het wat mooi vertel zo, maar ik maak me eigenlijk niet druk dat ik voor mijn eerste experiment geen bruikbare data heb (Ite is niet bepaald zacht als het komt op kritiek ;) ), maar een jaar geleden had ik het zeker niet zo licht opgevat. Ik weet nog goed dat ik een mislukt experiment mij persoonlijk aantrok en er de hele dag mee in de maag zat. Nu maakte ik gelijk aantekeningen over dingen die ik de volgende keer beter kan doen. Ook dat wegglijden van mijn pad is niets nieuws en ik raak daar niet gefrustreerd over. Toen ik het opmerkte, nam ik eenvoudigweg de tijd om vast te stellen wat er verkeerd ging, waarom en wat ik de volgende keer anders kan doen, zodat het niet nog een keer (om dezelfde rede) gebeurt. Elke keer leer ik meer en groei ik meer :). 

22 Februari tot 1 Maart - Eerste Small Bet afgerond!

Deze week was super! Op het lab boek ik veel vooruitgang en mijn eerste miniproject heb ik afgerond!

Beginnend bij het begin, op het lab gaan dingen steeds sneller vooruit: 

- Na een overleg met Ite zijn een aantal dingen besloten: 

1) Ik heb een experiment staan voor mijn cellijnen dat me waarschijnlijk de komende drie weken gaat bezighouden. 

2) Ik mag gaan werken met de muizen (ik ben toegevoegd aan het protocol en nu heb ik officieel toestemming om de muizen te hanteren en om ze te gebruiken voor experimenten. 

3) Ik mag niet-homozygote muizen gaan gebruiken voor de eerste experimenten, waarbij het genotype niet cruciaal is. De eerste experimenten gaan namelijk bekijken hoe de cellijnen groeien in de muizen. Zolang de muis dezelfde genetische achtergrond heeft (grofweg), kunnen ze hiervoor gebruikt worden. 

- De LabStamp, een muizen tattoo machine, is aangekomen, waarmee de muizen permanent kunnen worden genummerd, om ze van elkaar te kunnen onderscheiden. Hiermee zijn ze per stuk te observeren; cruciaal voor goede experimenten.

- Prerna en ik zijn in contact met Daisy, die ons gaat leren hoe we iets in de longen van muizen kunnen inbrengen. Die kennis heb ik nodig voor mijn experimenten. Het is nu wachten tot we een datum kunnen prikken hiervoor. 

Dat is een hele hoop ontwikkelingen! Ik ben er erg blij mee en ga dan ook weer met volle energie naar het lab (daadwerkelijk in het lab, niet alleen in het kantoortje). 

Buiten mijn stage om heb ik deze week veel tijd besteed aan het afronden van mijn miniproject. Ik heb dat vorige zondag afgerond en ga er nu niet meer aan werken, anders blijf ik bezig :p. Ik heb het eindproduct ingesloten in de mail die ik rondstuur, maar als je die niet ontvangt, kan je me altijd een bericht sturen, dan stuur ik het naar je door. 

Een introductie: 

Ik ben het miniproject (of small bet) begonnen om een indruk te krijgen van het werk dat ik later wil gaan doen met mijn Life Purpose. Het was een project waar ik mijzelf 2 maanden voor gaf, aan het einde waarvan ik een product wilde hebben dat ik kon laten niet. Het idee erachter is dat je iets maakt waar je in theorie geld voor zou kunnen vragen, dus niet alleen een idee, een vaag concept, maar iets concreets. Dat dwingt je om het hele proces te doorlopen en echt iets te maken. Dit idee van het maken van small bets komt van de Life Purpose Course en het is iets waar ik serieus aan heb gewerkt. De volgende small bet heb ik al besloten, maar daar later meer over. 

Met mijn eerste miniproject wilde ik kijken of mijn ideeen wat betreft de vormgeving die ik in gedachte had haalbaar zijn voor mij. Mijn Life Purpose bestaan uit 2 delen: Improving health by 1) learning about and 2) sharing my understanding of the human body. In dit project heb ik op deel 2 gefocused. Het product is niet het volledige idee dat ik heb als eindproduct, maar het is wel een groot deel van de communicatie. Uiteindelijk wil ik de visuele presentatie verder uitwerken, verder dan statische tekeningen. 

Ik heb ervoor gekozen om het in het Engels te schrijven, aangezien ik dit onderwerp vooral in het Engels heb geleerd. De terminologie in het Nederlands ken ik niet goed en ik zou het graag wijder verspreiden dan alleen nederlandstalige mensen. 

Aangezien dit project gaat over mijn communicatievaardigheid zou ik graag van iedereen willen horen of mijn uitleg duidelijk is en of jullie verder nog commentaar/tips/gedachtes erover hebben. Dat zou ik erg waarderen, aangezien ik soms lastig kan inschatten hoe mijn uitleg overkomt en wat er ontbreekt of overdadig is.

Mijn volgende miniproject zal meer focusen op deel 1 van mijn Life Purpose. Om veel over het menselijk lichaam te leren, zal ik waarschijnlijk veel wetenschappelijke artikelen gaan lezen en beoordelen op hun nut en betrouwbaarheid. Nu is het lastig om door alleen te lezen te zien hoe goed experimenten zijn uitgevoerd, maar daar zijn wel manieren voor. 1) Door te kijken of andere onderzoeksgroepen vergelijkbare vindingen hebben met dezelfde experimenten. 2) Er is een online initiatief om belangrijke studies te valideren onafhankelijk van de oorspronkelijke onderzoeksgroep. Deze is naar mijn weten redelijk betrouwbaar. 

Maar ik dwaal wat af. Mijn 2e small bet gaat zijn: mijn review. Daar heb ik de laatste tijd weinig aan gewerkt, nu ik meer in het lab experimenten aan het doen ben. Ik heb besloten om mijn review in mijn vrije tijd te gaan schrijven, zo ver dat kan. Het past namelijk perfect in deel 1 van mijn Life Purpose. Het doel van de review is om een diep begrip te krijgen van de literatuur op een bepaald gebied. Om die kennis te krijgen, moet ik veel artikelen aandachtig lezen. Dat is precies de vaardigheid die ik nodig ga hebben voor deel 1 van mijn life purpose.

De exacte aanpak van small bet 2 ga ik deze week verder uitdenken, maar het zal dezelfde time frame hebben, en het product zal mijn review zijn.  

Dat zijn zo'n beetje de superleuke dingen die afgelopen week zijn gebeurt. Bekijk alsjeblieft mijn minproject en geef commentaar. Alles is gewaardeerd!